اعتبار، پایایی و ساختار عاملی پرسشنامه ی تجارب روابط نزدیک – ساختار رابطه (ECR-RS)
الموضوعات : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی
مینو پورآوری
1
(
دپارتمان مشاوره، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
)
سعید قنبری
2
(
دپارتمان روان شناسی، گروه مشاوره، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
)
علی زاده محمدی
3
(
دپارتمان روان شناسی بالینی، گروه خانواده درمانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
)
لیلا پناغی
4
(
دپارتمان خانواده درمانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
)
الکلمات المفتاحية: پایایی, اعتبار, تجارب مربوط به روابط نزدیک- ساختار رابطه, تحلیل عاملی,
ملخص المقالة :
مقیاس تجارب مربوط به روابط نزدیک- ساختار رابطه، مبتنی بر رویکرد ابعادیِ دلبستگی و یکی از پراستفاده ترین آزمون ها در حوزه ی دلبستگی بزرگسالان است. هدف پژوهش حاضر، بررسی پایایی اعتبار و ساختار عاملی پرسشنامه ی تجارب روابط نزدیک- ساختار رابطه بود. بدین منظور، نمونه‌ای با حجم 340 نفر از جوانان مجرد 18 تا 30 ساله ساکن شهر تهران به روش نمونه‌گیری در دسترس از مناطق مختلف شهر تهران انتخاب و از نظر روابط نزدیک- ساختار رابطه، اضطراب، افسردگی و استرس مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که مدل دو عاملی با استفاده از دو عامل اجتناب و اضطراب در هر حوزه، در جامعه ی ایرانی برازش دارد. ضریب آلفای کرونباخ، بالاتر از 70/0 و در حد رضایت‌بخشی بود؛ علاوه بر این، ضریب بازآزمایی این پرسشنامه پس از دو هفته فاصله ی زمانی بین 69/0 تا 80/0 بود. بررسی ضرایب همبستگی نشان داد که نمرات روابط نزدیک- ساختار رابطه با اضطراب، افسردگی و استرس، رابطه ای مثبت و معنادار دارد. این رابطه بیانگر اعتبار همگرا پرسشنامه ی روابط نزدیک- ساختار رابطه است. ساختار عاملی، اعتبار و پایایی پرسشنامه ی روابط نزدیک- ساختار رابطه برای کاربردهای پژوهشی و تشخیص‌های بالینی در حد قابل قبول است و می توان گفت پرسشنامه ی مزبور ابزاری مفید و معتبر جهت انجام پژوهش های مرتبط با دلبستگی در حوزه های مختلف رابطه است.
