اثر بخشی طرحواره درمانی بر محرومیت هیجانی، اضطراب، افسردگی و استرس در زنان مبتلا به سو هاضمه عملکردی شهر اصفهان
الموضوعات :
پریسا فدوی نیا
1
(دپارتمان روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی. دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.)
فلور خیاطان
2
(دپارتمان روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی،واحد اصفهان(خوارسگان)، ایران ، اصفهان)
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
طرحواره ها باورهای عمیقی هستند که نحوه نگرش افراد به مسایل را می‌سازند و معمولا نتیجه ارضا نشدن نیازهای اولیه به ویژه نیازهای عاطفی دوران کودکی به حساب می‌آیند. در افرادی که مبتلا به اختلالات روان تنی هستند طرحواره های ناکارآمد و ناسازگار تری نسبت به افراد سالم دیده می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر محرومیت هیجانی، اضطراب، افسردگی و استرس در زنان مبتلا به سوهاضمه عملکردی شهر اصفهان بود. برای این منظور، طی یک پژوهش از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل، 16 نفر از زنان مبتلا به سو هاضمه عملکردی شهر اصفهان به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه 8 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جلسات طرحواره درمانی به مدت 8 جلسه 90 به شکل گروهی برگزار شد. آزمودنی‌ها قبل و بعد از مداخله از نظر استرس، اضطراب، افسردگی و طرحواره محرومیت هیجانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد طرحواره درمانی، باعث کاهش معنادار محرومیت هیجانی، اضطراب، افسردگی و استرس در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. می توان نتیجه گرفت که طرحواره درمانی به علت اصلاح طرحواره های ناسازگار، مداخله‌ای موثر در بهبود سلامت روان مبتلایان به سو هاضمه عملکردی و کاهش مولفه‌های محرومیت هیجانی، اضطراب، افسردگی و استرس است.
_||_
