حق بر صلح در حقوق ایران و لبنان با تمرکز بر رویه حقوق بشر غربی و اسلامی
الموضوعات : آموزه های فقه و حقوق جزاء
حیدر مطلب فائد
1
(
دانشجوی دکترای حقوق بین الملل، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران
)
احمد رضا سلیمان زاده
2
(
استادیار، گروه حقوق بین الملل، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران
)
حسین رستم زاد
3
(
استادیار گروه حقوق، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
الکلمات المفتاحية: حق بر صلح, حقوق بشر, حقوق بشر اسلامی, حق بر صلح در حقوق لبنان,
ملخص المقالة :
نیاز به زندگی در صلح و آرامش، دغدغه¬ی هر انسانی است که وظیفه¬ی تأمین آن، بر عهده¬ی حکومت است. نوشتار حاضر، در پژوهشی به روش توصیفی تحلیلی، به بررسی و مقایسه¬ی حق بر صلح، در حقوق ایران و لبنان می¬پردازد. جمهوری اسلامی ایران، رویه¬ی حقوق بشر اسلامی را در پیش گرفته است که بر دکترین ولایت فقیه، استوار است؛ اما در عین حال، امنیت داخلی کشور با مشکلاتی مواجه است که از نقاط ضعف عملکردی به شمار می¬آید. تقویت قوای نظامی و امنیتی، اتخاذ سیاست‌های فرهنگی صحیح، جهت پیوند اقوام و مذاهب کشور، تمرکز قدرت در حاکمیت، عدم اتکاء به بیگانگان و مشارکت سیاسی در چهار چوب ولایت فقیه، در نهایت، ارکان چهارگانه حق بر صلح را برای شهروندان ایرانی فراهم کرده است. جمهوری دموکراتیک لبنان، تنها، با هدف پایان جنگ‌های داخلی، حقوق بشر غربی را به کار برد و قانون‌گذاری صریحی نیز در خصوص حق بر صلح انجام نشد. در دکترین حقوق بشر غربی، سازشی توصیه شده است که احزاب لبنانی با الگوی برداری از آن، سعی در سازش اجباری دارند. نفوذ بیگانگان از طریق احزاب، عدم تقویت قوای امنیتی و نظامی، موجب بروز نا امنی‌های متعددی در این کشور شده است که امنیت شهروندان را کاملاً از بین برده است و هنوز نیز ادامه دارد.
1. ابن اثیر جزری، مبارک بن محمد، (بی¬تا)، النـهایة في غریب الحدیـث و الأثر، قم، انتشارات اسماعیلیان.
2. ابن بابویه قمی، محمد بن علی، (1404ق)، من لایحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی.
3. اردبیلی، احمد بن محمد، (بی¬تا)، زبدة البیان في أحکام القرآن، تهران، کتابفروشی جعفریه.
4. امینی نیا، عاطفه، (1388)، جایگاه حق بر صلح در منشور ملل متحد با نگاهی به عملکرد شورای امنیت، فصلنامه تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری، شماره: 6 (1)، ص131-159.
5. ساعد وکیل، امیر، (1391)، حقوق بشر صلح و امنیت بین المللی، تهران، نشر میزان.
6. طلایی، فرهاد؛ پورسعید، فرزانه، (1392)، بررسی تأثیر متقابل حقوق بشر و صلح بر یکدیگر، دوفصلنامه بین المللی حقوق بشر، شماره: 8 (2)، ص85-122.
7. علیخانی، حمید، (1397)، صلح و امنیت بین الملل، تهران، قانون یار.
8. فلسفی، هدایت الله، (1379)، حق صلح و منزلت انسانی، تأملاتی در مفاهیم قاعده حقوقی، ارزش اخلاقی و بشریت، مجله حقوقی بین المللی، شماره: 19 (26)، ص5-130.
9. گروتیوس، هوگو، (1395)، حقوق ملل و نکاتی اساسی در باب حکومت و سیاست، ترجمه: حسین پیران، تهران، شهر دانش
10. مسائلی، محمود؛ ارفعی، عالیه، (1373)، جنگ و صلح از دیدگاه حقوق و روابط بین الملل، تهران، وزارت امور خارجه.
11. Avellaneda Hernández, S. L & Pardo Morcote, S. M, (2020), Educating for peace: a study from the rural educational institutions of the Sarna Páramo in Boyacá, Colombia.
12. Cofone, I & Turriago Betancourt, C, (2020), The Right to be Forgotten in Peace Processes. The Right to be Forgotten: A Canadian and Comparative Perspective (Routledge: London, 2020), 76-102.
13. Dastafkan, R, Salehi, H, & Hooshmand, M. M, (2020), Provision of Peace and Right to Health through Sanctions: Threats and Opportunities. Archives of Iranian medicine, 23(4Suppl1), S43-S48.
14. Dauda, K. O, (2020), Islamphobia and Religious Intolerance: Threats to Global Peace and Harmonious Co-Existence. Qudus International Journal of Islamic Studies (QIJIS) Volume, 8, 257-292.
15. Fried, A, & Harris, D. B, (2021), Chapter Seven. Making Peace with Government. In: At War with Government (pp. 197-218). Columbia University Press.
16. Halperin, E, & Schori‐Eyal, N, (2020), Towards a new framework of personalized psychological interventions to improve intergroup relations and promote peace. Social and personality psychology compass, 14(5), 255-270.
17. Hosseini, S. M, Hajizadeh, M, & Firozabadian, M. A. H. D. I, (2021), the capacities of Arbaeen pilgrimage as an Islamic human right at peace building. Jornal of Eslamic Human Rights, 9(2), 275-292.
18. Kotob, M, & Antippa, V, (2020), Peace Education: A Case Study of a Montessori School in Lebanon. Millennium Journal of Humanities and Social Sciences, 44-68.
19. McLaurin, R. D, (2020), Peace in Lebanon. In Middle East Peace Plans (pp. 159-207). Routledge.
20. Oviedo, Á. M. B, (2021), Weaponizing Gender: The Campaign Against ‘Gender Ideology’in the Colombian Peace Plebiscite (Doctoral dissertation, University of Delaware).
21. Sandoval, C, Cruz, M, & Ruiz Segovia, C, (2020), Victims’ participation in times of Covid-19 in transitional justice accountability mechanisms: what is needed for virtual hearings to fulfil this right? The case of Colombia and the special jurisdiction for peace.
22. Zeigler-Hill, V., Besser, A., & Andrews, D. (2021). The social worldviews of Israelis and attitudes toward peace with the Palestinians: The mediating roles of ideological attitudes and perceptions of threat. Peace and Conflict: Journal of Peace Psychology, 27(3), 393.
اساسنامه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مصوب 1361.
اعلامیه حقوق بشر، مصوب 1948.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مصوب 1358، بازنگری شده در سال 1368.
قانون اساسی جمهوری دموکراتیک لبنان، مصوب 1990.
قانون تأسیس وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، مصوب 1362.
قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، مصوب 1369.
