نقد قدرت از دیدگاه مولانا در مثنوی
الموضوعات :
مریم محمد زاده
1
(عضو هیأت علمی دانش‌گاه آزاد اسلامی ـ واحد اهر.)
الکلمات المفتاحية: مولانا ـ مثنوی ـ سیاست ـ عدالت ـ استبداد,
ملخص المقالة :
کمتر کسی ممکن است به مولانا به چشم منتقد و مصلح اجتماعی نگاه کند و در آثار عرفانی و غنایی وی به دنبال آرای انتقادی و سیاسی باشد؛ اما درک عرفان و اندیشة انسانی و مردم‌گرایانة او، تردیدی در جامعیت شخصیت و جهان‌بینی وی باقی نمی‌گذارد؛ از این رو بسیار طبیعی می‌نماید که او وقتی از رستگاری انسان و زندگی صلح‌آمیز و مبتنی بر معنویت و آگاهی سخن می‌گوید، قدرت ستم‌گرایانه و استبداد ظالمانه را به مثابة مانعی عمده نکوهش می‌کند. در این نوشتار سعی شده است با کنکاش در مثنوی، برخورد او با مسألة قدرت و حکومت و جهت‌گیری انتقادیش نسبت بدان بررسی و تحلیل شود.
- آشنایی با مولوی؛ غلام‌رضا سلیم؛ تهران: انتشارات توس، 1361.
- زندگی مولانا جلال‌الدین محمد؛ بدیع‌الزمان فروزان‌فر؛ چاپ پنجم، تهران: انتشارات زوار، 1366.
- سرّنی؛ عبدالحسین زرین کوب؛ ج 2، انتشارات علمی، 1372.
- فیه ما فیه؛ مولوی؛ به تصحیح و حواشی فروزان‌فر؛ تهران: نگاه 1385.
- مثنوی؛ مولوی؛ براساس نسخة تصحیح شدة رینولد نیکلسون، چاپ پنجم، تهران: انتشارات ققنوس، 1380.
- مولانا جلال‌الدین زندگی، فلسفه، آثار و گزیده‌ای از آن‌ها؛ گولپینارلی؛ ترجمة توفیق سبحانی؛ چاپ دوم، تهران: مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1370.
- مناقب العارفین؛ شمس‌الدین افلاکی؛ با تصحیحات و حواشی و تعلیقات به کوشش تحسین یازیچی؛ تهران: دنیای کتاب، 1362.
