مازندران و البرز در شاهنامه
الموضوعات :الکلمات المفتاحية: البرز – کوه اساطیری – شاهنامه – اوستا – کوه‌های شمال ایران – فردوسی,
ملخص المقالة :
شاهنامة فردوسی به عنوان مدرکی مستند، دال بر وطن‌دوستی و عظمت و قدمت تاریخی ایرانیان، هنوز هم نه تنها برای ما ایرانیان، که برای همه جهانیان که در عرصة ادبیات جهان، نکته‌هایی نغز و رازها و رمزهایی هیجان‌انگیز دارد که از ره‌گذر تحلیل‌های بایسته، شایسته است گشوده آید. یکی از این مسائل، گسترة جغرافیایی است که در شاهنامه از آن سخن بمیان آمده است. در این باب، پژوهش‌گران شاهنامه پیوسته خواهان پاسخ‌گویی به این پرسش هستند که مازندران و البرز در این اثر جاویدان به کدام منطقة جغرافیایی گفته می‌شده است. آیا این دو منطقه در کشور پهناور ایران قرار دارد، یا در جایی غیر از ایران واقع شده است؟ در این مقاله به مدد کتاب‌های کهن جغرافیایی و نوشته‌های پژوهش‌گران معاصر در این باب، سعی شده است به این پرسش‌ها، پاسخی درخور داده شود.
- ادبیات مزد یسنا، یشت‌ها، جلد اول،تفسیر و تألیف پور داوود، انتشارات انجمن زردشتیان ایرانی بمبئی در ایران.
- اوستا کهن‌ترین سروده‌های ایرانیان، گزارش و پژوهش جلیل دوست‌خواه، جلد اول، انتشارات مروارید، چاپ سوم 1375.
- جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی، نوشتة گی، لسترنج، ص 393، فصل بیستم و ششم، ترجمة محمود عرفان، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، 1374.
- حدود العالم، نویسندة ناشناس، به تصحیح برتلد.
- شاهنامة فردوسی، متن انتقادی، از روی چاپ مسکو، جلد 1 – 6، به کوشش و زیر نظر دکتر سعید حمیدیان، نشر داد، 1374.
- صورة الارض ابن حوقل، ترجمة دکتر جعفر شعار.
- ایران در شاهنامه، دکتر حسن انوری، ماه‌نامة خاوران.
- مجمل التواریخ القصص، تألیف سال 52 هجری، نویسنده ناشناس، تصحیح ملک الشعرای بهار، کلالة خاور، 1318 .
- مسالک و ممالک، تصحیح ایرج افشار.
- معجم البلدان، یاقوت حموی.
