نقد و بررسی دو کهن الگوی آنیما و آنیموس در منظومۀ بانوگشسب‌نامه

الموضوعات :

خدیجه بهرامی رهنما ¹ (دانش‌آموختۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی – واحد رودهن، ایران)
محمود طاووسی ² (استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی – واحد رودهن، ایران)
مهدی ماحوزی ³ (دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی – واحد رودهن، ایران)

تاريخ الإرسال : 14 الجمعة , ربيع الثاني, 1435 تاريخ التأكيد : 15 الأحد , جمادى الأولى, 1435 تاريخ الإصدار : 20 الخميس , ربيع الثاني, 1435

الکلمات المفتاحية: بانوگشسب¬نامه, نقد, کهن¬الگو, قهرمان, آنیما, آنیموس,

ملخص المقالة :

منظومۀ بانوگشسب نامه، ریشه در ناخودآگاه جمعی ملّت ایران دارد. این اثر را می توان از دیدگاه های مختلف مورد بررسی قرار داد. یکی از این دیدگاه ها، دیدگاه روان‌شناسی تحلیلی یونگ است که از موضوعات عمده در نقد ادبی بشمار می رود. این پژوهش درصدد است تا دو عنصر آنیما و آنیموس را در روان شخصیّت های منظومه مورد تحلیل قرار دهد. این دو عامل، ﺗﺄثیری شگرف در ایجاد حوادث و روی‌دادهای داستان دارد و زمینه های کشمکش در میان شخصیّت های داستان را ایجاد کرده است. کهن الگوی آنیما در وجود فرامرز، شیده، تمرتاش، خواستگاران هندی و یلان ایرانی و کهن الگوی آنیموس در وجود بانوگشسب تبلور یافته است و این دو آرکی تایپ، شخصیّت های داستان را به کنش های مختلف برانگیخته است. این پژوهش درصدد است تا عوامل ایجاد کننده آنیما و آنیموس را بر اساس نظریات یونگ مورد بررسی قرار دهد.

المصادر:

- آزادگان، جمشید. (1372). ادیان ابتدایی تحقیق در توتمیسم، تهران: موسسه مطالعات و انتشارات تاریخی میراث ملل با همکاری موسسه فرهنگی حنفا.

- اردوبادی، احمد. (1354). مکتب روان­شناسی تحلیلی کارل گوستاو یونگ و آخرین گفت­وگو با وی، شیراز: دانشگاه شیراز.

- اسماعیل­پور، ابوالقاسم. (1378). نقش اجتماعی زن در ایران باستان و میانه، ایران: شناخت، ش 13.

- اوستا. (1379). ترجمة جلیل دوستخواه، تهران، مروارید.

- بانوگشسب­نامه. (1382). تصحیح روح انگیز کراچی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی.

- بیلسکر، ریچارد. (1388). اندیشه یونگ، ترجمه حسین پاینده، تهران: آشتیان.

- پورنامداریان، تقی. (1364). رمز و داستان­های رمزی در ادب فارسی، تهران: علمی و فرهنگی.

- جونز، ارنست و همکاران. (1369). رمز و مثل در روان­کاوی، ترجمه جلال ستاری، تهران: توس.

- دادگی، فرنبغ. (1385). بندهشن، ترجمه مهرداد بهار، تهران: توس.

- ستاری، جلال. (1368). افسون شهرزاد، تهران: توس.

- ستاری، جلال. (1383). سایه ایزوت و شکرخند شیرین، تهران: مرکز.

- سرکاراتی، بهمن. (1378). سایه­های شکار شده، تهران: قطره.

- سنفورد، جان. (1387). یار پنهان، ترجمه ترمه فیروزه نیوندی، تهران: افکار.

- سیاسی، علی­اکبر. (1354). نظریّه­های شخصیّت، تهران: دانشگاه تهران.

- شاملو، سعید. (1382). مکتب­ها و نظریه­ها در روان­شناسی شخصیّت، تهران: رشد.

- شمیسا، سیروس. (1371). داستان یک روح، تهران: فردوس.

- شمیسا، سیروس. (1383). نقد ادبی، تهران: دستان.

- صفا، ذبیح الله. (1387). حماسه­سرایی در ایران، تهران: فردوس.

- فدایی، فربد. (1374). یونگ و روان شناسی تحلیلی او، تهران: دانژه.

- فوردهام، فریدا. (1374). مقدمه­یی بر روان­شناسی یونگ، ترجمه حسین یعقوب­پور، تهران: اوجا.

- قرشی، امان الله. (1380). آب و کوه در اساطیر هند و ایرانی، تهران: هرمس.

- کادن، جی.ای. (1386). فرهنگ ادبیات و نقد، ترجمه کاظم فیروزمند، تهران: شادگان.

- گرین، ویلفرد و دیگران. (1383). مبانی نقد ادبی، ترجمه فرزانه طاهری، تهران: نیلوفر.

- مورنو، آنتونیو. (1376). یونگ، خدایان و انسان مدرن، ترجمه داریوش مهرجویی، تهران: مرکز.

- یاوری، حورا. (1374). روان­کاوی و ادبیات(دو متن، دو انسان و دو جهان)، تهران: تاریخ ایران.

- یونگ، کارل گوستاو. (1370). روان­شناسی و دین، ترجمه فواد روحانی، تهران: شرکت سهامی کتاب­های جیبی با همکاری امیرکبیر.

- یونگ، کارل گوستاو. (1378). روان­شناسی و کیمیاگری، ترجمه پروین فرامرزی، مشهد: آستان قدس رضوی.

- یونگ، کارل گوستاو. (1381). انسان و سمبول­هایش، ترجمه محمود سلطانیه، تهران: جامی.