تحلیل و بررسی شخصیّت سیاوش در شاهنامه براساس نظریّة ماکس وبر دربارة رهبر آرمانی (کاریزماتیک)

الموضوعات :

رقیه صدرایی ¹ (استادیار زبان و ادبیات فارسی. دانش‌گاه آزاد اسلامی. واحد علوم و تحقیقات. تهران. ایران.)

تاريخ الإرسال : 02 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1437 تاريخ التأكيد : 22 الأحد , شعبان, 1437 تاريخ الإصدار : 22 الأحد , جمادى الأولى, 1438

الکلمات المفتاحية: قهرمان, سیاوش, رهبر کاریزما, ماکس وبر, پاکی,

ملخص المقالة :

شاهنامه در بردارندة مضامینی ناب است که فردوسی آن را با هنرنمایی پهلوانان گوناگون، منظوم ساخته است. در این میان سیاوش به‌عنوان تنها شاه‌زاده ای که نماد پاکیست، بسیار جالبِ‌توجّه است. او همة خصوصیاتِ یک فرمان روای آرمانی را در اندیشه و گفتار خود دارد. او شاه زاده‌ایست که می‌تواند آینۀ تمام‌نمای آرزوی دیرینۀ ملّت‌های جهان باشد. نگارنده در مقالة پیشِ رو با عنایت به ویژگی‌های حاکم آرمانی (کاریزماتیک)، بر اساس نظریّۀ ماکس وبر، بر آن شده است تا به بررسی شخصیّت سیاوش بپردازد.

المصادر:

-  آرون، ریمون. (1386). مراحل اساسی سیر اندیشه در جامعه‌شناسی، ترجمۀ باقر پرهام، تهران: علمی و فرهنگی.

-  آموزگار، ژاله. (1386). زبان، فرهنگ، اسطوره، تهران: معین.

-  اسلامی­ندوشن، محمّدعلی. (1381). ایران و جهان از نگاه فردوسی، تهران: امیرکبیر.

-  پورداود، ابراهیم. (1377). یشت‌ها (تفسیر و تألیف)، تهران: اساطیر.

-  فردوسی، ابوالقاسم. (1386). شاهنامه، تصحیح جلال‌ خالقی‌مطلق، تهران: دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی.

-  کرایپ، یان. (1386). نظریّه‌های اجتماعی کلاسیک، ترجمۀ شهناز مسمّی‌پرست، تهران: آگاه.

- کشاورزی‌شکری، عبّاس و دیگران. (1391). «ماهیّت رهبری امام خمینی در نظریّۀ علّامه شهید مطهّری»، فصل­نامۀ علمی‌پژوهشی مطالعات انقلاب اسلامی، سال نهم، شمارۀ 29، صص 61-76.

-  مسکوب، شاهرخ. (1370). سوگ سیاوش، تهران: خوارزمی.

-  معین، محمّد. (1326). مزدیسنا و ادب فارسی، تهران: دانش­گاه تهران.

-  وبر، ماکس. (1384). اقتصاد و جامعه، ترجمۀ عبّاس منوچهری و دیگران، تهران: مولی.