تبیین و درجه بندی ابعاد استقلال دانشگاهی با رویکرد دلیل گرا در دانشگاه‌ آزاد اسلامی مازندران

الموضوعات :

جلوه امامی قره حاجلو ¹ ( دانشجوی دکتری مدیریت آموزش عالی، گروه مدیریت آموزش عالی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران. )
محمد صالحی ² ( گروه مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد ساری )

تاريخ الإرسال : 17 السبت , ربيع الثاني, 1441 تاريخ التأكيد : 17 السبت , ربيع الثاني, 1441 تاريخ الإصدار : 23 الخميس , شوال, 1389

الکلمات المفتاحية: دانشگاه, استقلال دانشگاهی, رویکرد دلیل گرا,

ملخص المقالة :

هدف پژوهش حاضر، تبین و درجه بندی ابعاد استقلال دانشگاهی با رویکرد دلیل گرا در دانشگاه آزاد اسلامی مازندران می باشد. این پژوهش با هدف کاربردی و با روش توصیفی از نوع پیمایشی صورت پذیرفت. جامعه آماری آن، شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی مازندران به تعداد 1537 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و بر اساس فرمول کوکران تعداد 308 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته استقلال دانشگاهی با رویکرد دلیل گرا با 36 سوال استفاده شد. روایی صوری و محتوایی ابزار به تایید متخصصان رسید و روایی سازه آن نیز تایید گردید. پایایی ترکیبی و مقدار آلفای کرونباخ آن نیز بالای 7/0 محاسبه شد که مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تاییدی در نرم‌افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. نتایج نشان داد که؛ استقلال دانشگاهی با رویکرد دلیل گرا دارای سه بعد استقلال علمی، استقلال فکری و استقلال در روابط ملی و فراملی بوده که بعد استقلال علمی دارای بالا ترین درجه و بعد استقلال در روابط ملی و فراملی دارای پایین ترین درجه می باشد.

المصادر:

• اسدی، محمد. (1395). نقش عوامل استقلال دانشگاهی در رتبه­بندی دانشگاه­های اروپایی. فصلنامه آموزش عالی، 9 (36)، 49-31.


• آقاتبار رودباری، جمیله؛ آقامیرزایی محلی، طاهره؛ بریمانی، خدیجه و یوسفی سعیدآبادی، رضا. (1396). بررسی شکاف استقلال دانشگاهی از دیدگاه خبرگان دانشگاهی (مطالعه موردی دانشگاه علوم پزشکی بابل و صنعتی نوشیروانی). مجله راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، 10 (5)، 344-334.


• آقامیرزایی محلی، طاهره؛ بریمانی، خدیجه؛ آقاتباررودباری، جمیله و فلاح، وحید. (1397). اولویت‌بندی ابعاد استقلال دانشگاهی از دیدگاه خبرگان دانشگاهی. مجله آموزش در علوم پزشکی، 18 (10)، 93-84.


• غیاثی ندوشن، سعید و خلیلی، ابراهیم. (1397). نقش و جایگاه دولت در استقلال دانشگاه. فصلنامه علمی پژوهشی دولت پژوهی، 4 (14)، 232-183.


• فتح الهی، احمد؛ یمنی، محمد؛ صباغیان، زهرا؛ فراستخواه، مقصود و قاضی طباطبائی، محمد. (1394). تحلیل محتوای برنامه­های توسعه آموزش عالی با تمرکز بر تغییرات ساختاری و کارکردی استقلال نظام دانشگاهی. فصلنامه علمی-پژوهشی سیاست علم و فناوری، 7 (1)، 45-27.


• فراستخواه، مقصود. (1389). دانشگاه و آموزش عالی: منظرهای جهانی و مسئله­های ایرانی. تهران: نشر نی.
  
  
  
  • Al-haimi, B., Ibrahim, D. N., & Ab Hamid, MR. (2019). An Investigation of the Current Autonomy Status of the Malaysian Public and Private Universities: An Empirical Result. FGIC 2nd Conference on Governance and Integrity, 2019, 363-374.
  
  
  • Kleizen, B., Verhoest, K., & Wynen, J. (2018). Structural reform histories and perceptions of organizational autonomy: Do senior managers perceive less strategic policy autonomy when faced with frequent and intense restructuring?. Public Administration, wileyonlinelibrary, 1-19.
  
  
  • Matthews, S. (2017). Autonomy and Accountability in Higher Education: Lessons from Ghana and Mexico. Policy IDEAS, 39, 1-26.
  
  
  • Michavila, F., & Martinez, J.M. (2018). Excellence of Universities versus Autonomy, Funding and Accountability. European Review, 26 (1), 48–56.
  
  
  • Ofoyuru, D.T.,  Lukwago, R., & Kimoga, J. (2016).Extent of Institutional Autonomy in Determination of Content and Quality of University Education in Uganda. International Research in Higher Education, 1 (2), 64-71.
  
  
  • Sabzalieva, E. (2017). The policy challenges of creating a world-class university outside the global ‘core’. European Journal of Higher Education, 7 (4), 424-439.
  
  
  • Wan, C.D. (2017). The History of University Autonomy in Malaysia.  Policy IDEAS, 40.