بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس زوجی انریچ در زنان متاهل ساکن شهر تهران
الموضوعات :
فهیمه وحیدی
1
(
گروه روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
)
رویا کوچک انتظار
2
(
عضو هیات علمی
)
فریبا حسنی
3
(
گروه روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
)
فاطمه گلشنی
4
(
گروه روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
)
الکلمات المفتاحية: رضایت زناشویی, مقیاس زوجی انریچ, ویژگی های روان سنجی, تحلیل عاملی,
ملخص المقالة :
رضایت زناشویی به عنوان شاخصی از سلامت روابط زن و شوهر، از موضوعات مورد توجه پژوهشگران بوده است. یکی از ابزارهای پرکاربرد برای ارزیابی رضایت زناشویی پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ است. این پرسشنامه دارای فرم های بلند و کوتاه است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ویژگیهای روانسنجی مقیاس زوجی انریچ (فورز و السون، 1989) انجام گرفته است. این مقیاس دارای 35 سوال و 4 خرده مقیاس است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. روش نمونه گیری در دسترس بوده، نمونه شامل 200 نفر از زنان متاهل ساکن شهر تهران بود که به مقیاس زوجی انریچ پاسخ دادند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که مقیاس زوجی انریچ در فرهنگ ایرانی ساختار چهار عاملی دارد. همسانی درونی مقیاس قابل قبول و میزان آلفای کرانباخ برابر با 70/0 است. مقیاس زوجی انریچ به عنوان یک ابزار میتواند به متخصصان در زمینه ارزیابی رضایت زناشویی کمک کند و در زوج درمانی و فعالیت های پژوهشی استفاده شود.
