اثربخشی شفقت‌درمانی بر خودتنظیمی هیجانی، عدم تحمل بلاتکلیفی و نگرش به زندگی در زنان با تجربه طلاق

الموضوعات :

زهرا سلیمیان ¹ , آمنه سادات کاظمی ² , منصور علی مهدی ³

1 - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده پزشکی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده پزشکی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 04 الأحد , ذو الحجة, 1443 تاريخ التأكيد : 10 الجمعة , ربيع الثاني, 1444 تاريخ الإصدار : 23 الخميس , رجب, 1446

الکلمات المفتاحية: شفقت‌درمانی, خودتنظیمی هیجانی, عدم تحمل بلاتکلیفی, نگرش به زندگی, زنان با تجربه طلاق,

ملخص المقالة :

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی شفقت‌درمانی بر خودتنظیمی هیجانی، عدم تحمل بلاتکلیفی و نگرش به زندگی در زنان با تجربه طلاق بود. تحقیق حاضر بر حسب هدف کاربردی و طرح پژوهش، نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زنان دارای تجربه طلاق در جنوب غربی تهران بودند که به یکی از مراکز طلاق مراجعه کرده بودند. بر اساس پژوهش‌های پیشین حجم نمونه متناسب با پژوهش‌های آزمایشی برای هر گروه 20 نفر (در مجموع 40 نفر گروه آزمایش و کنترل) در نظر گرفته شد. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت غیرتصادفی و از نوع دردسترس بود. به منظور گردآوری داده‌ها از پرسشنامه تنظیم هیجان، مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی (IUS) و پرسش‌نامه نگرش به زندگی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها ضمن بررسی پیش‌فرض‌های آزمون از تحلیل کواریانس با سطح معنادای 0.5 و از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها نشان داد پس از حذف تاثیر پیش آزمون تفاوت دو گروه در مولفه های خودتنظیمی هیجانی معنادار است. آموزش شفقت درمانی می‌تواند ملامت خویش، پذیرش، نشخوارگری، ارزیابی مجدد مثبت و دیدگاه پذیری را بهبود بخشد. آموزش شفقت‌درمانی بر عدم تحمل بلاتکلیفی در زنان با تجربه طلاق تاثیر دارد و گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بهبود داشته است. همچنین، پس از حذف تاثیر پیش آزمون تفاوت دو گروه در مولفه‌های نگرش به زندگی معنادار است.