تأثیر محلول پاشی عناصر آهن، روی و کلسیم تحت شرایط آبیاری تکمیلی بر عملکرد عدس دیم
مجید چگینی
1
(
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان، گروه زراعت، تاکستان، ایران
)
حمید رضا ذاکرین
2
(
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان، گروه زراعت، تاکستان، ایران
)
سید علیرضا ولدآبادی
3
(
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان، گروه زراعت، تاکستان، ایران.
)
الکلمات المفتاحية: عملکرد دانه, آبیاری تکمیلی, عدس دیم, محلولپاشی روی,
ملخص المقالة :
این تحقیق در شهرستان قزوین، با هدف بررسی تأثیر محلول پاشی عناصر ریزمغذی آهن، روی و عنصر کلسیم بر عملکرد عدس دیم انجام شد. این آزمایش بصورت کرتهای یکبارخردشده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکراراجرا شد. شرایط رطوبتی در 2 سطح (I1: بدون آبیاری (دیم) I2: آبیاری قبل از گلدهی) به عنوان عامل اصلی و محلولپاشی در 5 سطح (M1: کلسیم، M2: روی، M3: آهن، M4: کلسیم + روی + آهن و M5: آب خالص، (شاهد)) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر آبیاری (در سطح 5 درصد)، محلولپاشی (در سطح 1 درصد) و اثر متقابل آبیاری × محلول پاشی (در سطح 5 درصد) بر عملکرد دانه معنیدار بود. نتایج نشان داد که آبیاری تکمیلی باعث افزایش قابل توجه عملکرد دانه ( 6/811 کیلوگرم در هکتار) شد. نتایج مقایسه میانگینهای اثر محلولپاشی بر میزان عملکرد دانه نشان داد که تیمار محلول پاشی آهن + روی + کلسیم با میانگین 5/729 کیلوگرم در هکتار بیشترین میزان عملکرد دانه را داشت که با تیمار محلولپاشی روی در یک گروه آماری مشترک قرار داشتند. در بین سطوح محلولپاشی کلسیم کمترین تأثیر را در افزایش عملکرد دانه داشت. نتایج مقایسه میانگینهای اثر متقابل آبیاری و محلولپاشی بر عملکرد دانه نشان داد که بیشترین میزان عملکرد دانه در تیمارهای محلولپاشی آهن + روی + کلسیم و محلولپاشی روی به تنهایی در شرایط آبیاری تکمیلی مشاهده شد.
_||_