بررسی تاثیر گیرنده های آلفا و بتا آدرنرژیک در تسکین درد ناشی از میدان های الکترومغناطیس

الموضوعات :

محمدرضا رحیم نژاد ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، دانشکده دامپزشکی، گروه علوم پایه، کرج، ایران)
رامین حاجی خانی ² (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، دانشکده دامپزشکی، گروه علوم پایه، کرج، ایران)

تاريخ الإرسال : 02 الأربعاء , صفر, 1438 تاريخ التأكيد : 02 الأربعاء , صفر, 1438 تاريخ الإصدار : 16 الإثنين , ربيع الثاني, 1432

الکلمات المفتاحية: میدان الکترومغناطیس, درد, آلفا آدرنرژیک, بتا آدرنرژیک,

ملخص المقالة :

در این مطالعه که بر روی 10گروه 6تایی موش انجام شده است با استفاده از 4دارو (یوهیمبین، زایلازین،پروپرانولول،سالبوتامول) نقش سیستم آدرنرژیکدر تاثیر میدان الکترومغناطیس بر حس درد مزمن بررسی شد.موش ها در ابتدا به دو گروه تقسیم و گروه در معرض میدان به مدت یک هفته و هر روز، روزی یک ساعت در معرض میدان الکترو مغناطیس قرار گرفتندو در ادامه هرکدام از داروها بصورت جداگانه و مستقل از هم بر روی هر دو گروه موش ها آزمایش شدند.نتایج این پژوهش نشان داد یوهیمبین ( α2بلاکر) موجب کاهش معنی دار اثر ضد دردی میدان الکترومغناطیس و زایلازین ( α2آگونیست) موجب افزایشمعنی دار اثر ضد دردی میدان الکترومغناطیس می گردد، اما تجویز پروپرانولول ( β 1و β 2و β 3بلاکر) و سالبوتامول ( β 2آگونیست) هیچ تغییری دراثر ضد دردی میدان الکترومغناطیس ایحاد ننمود.این نتایج نشانگر خاصیت ضد دردی میدانهای الکترومغناطیس و نقش سیستم آدرنرژیک در تسکین درد توسط این میدانها می باشد