بررسی نقش عنصرروی و کود نیتروژن بربرخی شاخص‌های کمی و کیفی گندم درشرایط کم آبیاری انتهای فصل رشد

الموضوعات : پژوهش های زراعی در حاشیه کویر

جواد حسن پور ¹ (مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران)
منصوره خلعتبری ² (پژوهشگر کشاورزی، دانشکده کشاورزی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا، ورامین – تهران، ایران)
لاله دهقان ³ (کارشناس ارشد و محقق مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران)

تاريخ الإرسال : 28 السبت , ربيع الأول, 1442 تاريخ التأكيد : 28 السبت , ربيع الأول, 1442 تاريخ الإصدار : 14 الثلاثاء , صفر, 1440

الکلمات المفتاحية: عملکرد, پروتئین, گندم, گلوتن, ریزمغذی روی,

ملخص المقالة :

به منظوربررسیاثراتعدم آبیاریدرمراحلانتهاییرشدوبرگپاشیعنصرریز مغذیرویبرگندم،آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرحآماری بلوک های کامل تصادفیدر سه تکرار درسالزراعی94-1393 درمزرعهتحقیقاتی مرکز تحقیقاتکشاورزی استان تهراناجراگردید. عامل اصلی تیمار آبیاریدر سه سطح شاملآبیاری معمول، آبیاری تا ابتدای مرحله پر شدن دانه و آبیاری تا ابتدای مرحله گلدهی و دو عامل کود نیتروژن(منبع اوره و سولفات آمونیوم) و عنصر روی (برگ پاشی با آب خالص و برگ پاشی عنصر روی)به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار گرفتند.نتایجاینآزمایشنشاندادکهقطعآبیاریدر هر دو مرحله گلدهی و پر شدن دانه سبب کاهش معنی دار عملکردزیستی وعملکرددانهگردید. اما میزان کاهش برای تیمار قطع آبیاری در زمان گلدهی بیشتر بود. بیش ترین عملکرد دانه در تیمار آبیاری معمول و به میزان 6667 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. قطع آبیاری در آغاز گلدهی و نیز آغاز پر شدن دانه به ترتیب موجب کاهش عملکرد معادل 30 و 6/18 درصد گردید.کاهش میانگین وزن هزار دانه در اثر بروز تنش در زمان گلدهی و پر شدن دانه به ترتیب معادل 5/35 و 7/29 درصد بود. بروز تنشباعثافزایشدرصد پروتئین و نیز درصد گلوتن مرطوب دانه گردید در حالی که میزان عنصر روی در دانه کاهش معنی داری، نشان داد.بین تامین کود نیتروژن از دو منبع اوره و سولفات آمونیوم به جز برای ارتفاع بوته و طول پدانکل اختلاف معنی داری مشاهده نشد.برگپاشیعنصررویموجب کاهش خسارت ناشی از تنش بر عملکرد دانه و نیز افزایش میزان روی دانه از 36 به 2/38 پی پی ام گردید.