بـررسی موفـقیت سنگ شـکن بـرون اندامی (ESWL) در تعدادی از بیماران مراجعه کننده به مراکز سنگ شکنی مشهد در سال 85 و 86
الموضوعات : علوم پزشکیمسعود عیسی پور 1 , رحیم تقوی 2 , زهرا روحانی 3
1 -
2 -
3 -
الکلمات المفتاحية: شوک, سنگ, برون اندامی, سنگ شکنی,
ملخص المقالة :
هدف: بررسی موفقیت سنگ شکنی برون اندامی (ESWL) در بیماران مراجعه کننده به مراکز سنگ شکنی در مشهد. مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی تحلیلی با روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 71 بیمار با تشخیص سنگ کلیه که کاندید درمان با سنگ شکن برون اندامی بودند مورد بررسی قرار دادیم. با استفاده از پرسشنامه هایی که برای هر کدام از بیماران تدوین شده بود به بررسی محل سنگ و اندازه سنگ پرداختیم. سپس بعد از انجام سنگ شکنی برون اندامی، میزان شوک وارد به بیمار ثبت شد. در 2 مرحله کنترل به فاصله 2 و 4 هفته بعد از انجام سنگ شکنی برون اندامی به بررسی نتیجه درمان از نظر دفع سنگ پرداختیم. سنگ های دفع شده از نظر جنس بررسی شدند. در نهایـت بـه مقـایـسه میـزان دفع کامــل سنـگ و بررسـی تأثیـر نـوع سنگ، محل سنـگ، انـدازه سنگ و میزان شوک پرداختیم. نتایج: 1- موفقیت سنگ شکنی برون اندامی در مطالعه ما6/74 درصد بود. 2- در مجموع از 56 مورد دفع کامل سنگ که جنس سنگ در آن مشخص شده است 6/78% مربوط به نوع Mixed، 7/10%مربوط به اسید اوریکی، 1/7% مربوط به اگزالات کلسیم و 6/3%مربوط به فسفات کلسیم بود. البته قابل ذکر است که تمام سنگ های اسید اوریکی، اگزالات کلسیم، فسفات کلسیم در نمونه های ما بطور کامل دفع شده اند. 3- در مطالـعه ما میـزان دفـع کامل سنگ های کالیس 65 درصد، لگنچه 78 درصد و حالب پروگزیمال 100 درصد بود که این اختلاف معنی دار می باشد. (05/0>P) 4- میزان دفع کامل سنگ با اندازه کمتر از 10 میلی متر 89 درصد و در سنگ های بزرگ تر از 10 میلی متر 51.7 درصد بود که این اختلاف معنی دار می باشد. (000287/0=P) 5- در 98.7 درصد از بیماران خرد شدن سنگ با 2500-3000 شوک اتفاق افتاد. نتیجه گیری: سنگ شکنی برون اندامی در درمان سنگ های کمتر از 10 میلی متر موفقیت بیشتری دارد. در مورد تأثیر محل سنگ در مطالعه ما بیشترین موفقیت مربوط به سنگ های حالب پروگزیمال و سپس لگنـچه و کالیس بود. در مورد میزان شوک می توان این گونه نتیجه گرفت که 2500-3000 شوک برای خرد شدن اکثر سنگ ها با سایز، جنس و محل متفاوت مناسب می باشد.
1- Marshall L. Stoller. Urinary Stone Disease. In: Tanagho, E. A, MC Aninch J.W, editors. Smith's General urology. 17th ed. USA: MC Graw – Hill; 2008. P.246-275.
2- James E. Lingeman, Brian R. Matlaga , Andrew P. Evan. Surgical Management of upper urinary Tract Calculi. In: Walsh P.C, editor. Campbell's urology. Volume 4. 9th ed. USA: SAUNDERS EISEVIER; 2007. P.1431-1480.
3- Drake R.L, Vogl W, Mitchell A. W. M, Gray's Anatomy for students. 39th ed. Spain: Elseveir Churchill livingstone; 2005.
4- Soufi Majid pour H. Efficasy and complication ESWL and considering the related factors, in Tohid Hospital in Sanandaj from 1994-1999. Medical Journal of Medical University of Kordestan 2001; 5(19): 5-9.
5- Pejman M, Tadayon A. Result of ESWL in urinary system calculi. Iran Urology Journal 1995; 2(5, 6): 75-80.
6- Zoulphaghari A, Hasanzadeh K. Stone free rate of ureteral stones after ESWL. Medical Journal of Medical University of tabriz.
7- Mombeyni H, Ababaf M. Results of ESWL in SinaHospital of Ahvaz. Medical Journal of MedicalUniversity of Ahvaz 1998; 8(25): 49-53,
8- Demirkesen O, Onal B, Tansu N. Efficasy of ESWL for isolated lower caliceal stones in children compared with stones in other renal locations. EUA 2005: 48.
9- Brinkmamm, O. Griehl, A. Bulle, MD. ESWL in children Efficasy, complication and long term follow up. Medline Abstract 2001; (39):5.
10- Seitz, C. Remzi, md. Delay in ESWL treatment after a first colic episode correlates with decelerated ureteral stone clearance. EUA 2005:48.
_||_