تبیین مدل چند سطحی تفکر راهبردی

الموضوعات : پژوهش های مدیریت راهبردی

فرج اله رحیمی ¹ (استادیار مدیریت، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه شهید چمران اهواز)
عبدالهادی درزیان عزیزی ² (استادیار مدیریت، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه شهید چمران اهواز)
اعظم رضایی ³ (دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت، دانشگاه شهید چمران اهواز)

تاريخ الإرسال : 29 الأربعاء , رجب, 1438 تاريخ التأكيد : 24 السبت , محرم, 1439 تاريخ الإصدار : 04 الأربعاء , ربيع الأول, 1439

الکلمات المفتاحية: هوش سازمانی, تفکر راهبردی فردی, تفکر راهبردی گروهی, مدل HLM, مدل‌یابی ساختاری PLS,

ملخص المقالة :

امروزه شیوه درست مدیریت و تفکر راهبردی یکی از مهم‌ترین گام‌هایی است که سازمان‌ها برای جلوگیری از کاهش رشد و توسعه خود، باید در راس امور قرار دهند. بنابراین برای رهبرانی که می‌خواهند آینده خود و محیط‌شان را تغییر دهند، تسلط بر تفکر راهبردی بسیار مهم است. از این‌رو، هدف پژوهش حاضر تببین مدل چندسطحی تفکر راهبردی است. تحقیق حاضر از حیث هدف توسعه‌ای و از حیث نحوه گردآوری داده‌ها از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر کارشناسان تیم برنامه‌ریزی راهبردی منتخبی از شرکت‌های تولیدی استان خوزستان می‌باشد. تیم‌های شرکت‌کننده در این پژوهش 18 تیم می‌باشند که 130 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شده‌اند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه استفاده شده است که روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. بعد از تأیید نرمال بودن داده‌ها از تکنیک مدل‌یابی معادلات ساختاری PLS برای بررسی فرضیات در سطح فردی و گروهی و از تکنیک HLM برای تحلیل میان سطحی فرضیات استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که متغیرهای سطح فردی، تحمل ریسک، تحمل ابهام و فرصت طلبی بر تفکر راهبردی فردی تأثیر مثبت و معناداری دارند. همچنین متغیرهای سطح گروهی، تنوع کار و تعارض وظیفه بر تفکر راهبردی (فردی و گروهی) تأثیر مثبت و معناداری دارند و تعارض رابطه بر تفکر راهبردی (فردی و گروهی) تأثیر منفی و معنی‌داری دارد. تفکر راهبردی گروهی بر تفکر راهبردی فردی تأثیر مثبت و معنی‌داری دارد. همچنین نتایج نشان داد که تفکر راهبردی (فردی و گروهی) بر هوش سازمانی تأثیر مثبت و معنی‌داری دارد.

المصادر:

ایرانزاده، سلیمان، صباحی، عیسی، عماری، حسین (1387). تفکر استراتژیک، تبریز، انتشارات فروزش، چاپ اول.
خواستار، حمزه (1387). رویکرد چند سطحی در مطالعات سازمان و مدیریت، مجله فرهنگ مدیریت. 7(19).187-163.
رحیمی، فرج اله (1395). نرم افزارهای کاربردی در تحقیقات مدیریت، اهواز، انتشارات ترآوا.
مشبکی، اصغر، خزاعی، آناهیتا (1387). طراحی مدل عناصر تفکر استراتژیک در سازمان‌های ایرانی، نشریه مدیرت بازرگانی، 1(1).
منوریان، عباس، حسین زاده، حمیرا، حسین زاده، صدف (1394). بررسی ارتباط میان هوش سازمانی و تفکر استراتژیک مدیران سازمان تامین اجتماعی، انجمن توسعه و ترویج علوم و فنون بنیادین. 34.

 

 

Pelled, L. H (1996). Demographic diversity, conflict, and work group outcomes: An intervening process theory. Organization science, 7(6), 615-631.
Abraham, S (2005). Stretching strategic thinking. Strategy & leadership, 33(5), 5-12.
Akhun, A. E, Byrne, J & Keskin, H (2006). Organizational intelligence: a structuration view, the current issue and full text archive of this journal is available at: www.emeraldinsight.com/11185-4374.htm.
Altıok, P (2011). Applicable vision, mission and the effects of strategic management on crisis resolve. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 24, 61-71.
Amason, A. C & Sapienza, H. J (1997). The effects of top management team size and interaction norms on cognitive and affective conflict. Journal of management, 23(4), 495-516.
Bonn, I (2001). Developing strategic thing as a core competency.Management Decision, 39(1). 63-70
Bonn, I (2005). Improving strategic thinking: a multilevel approach, Leadership & Organization Development Journal, Vol. 26, Iss: 5, 336 – 354.
Bono, J. E, Boles, T. L, Judge, T. A & Lauver, K. J (2002). The role of personality in task and relationship conflict. Journal of personality, 70(3), 311-344.
  Burns, T & Stalker, G.M (1961). The Management of Innovation, Social Science Paperbacks, London.
Casey, A.J & Goldman, E.F (2010). Enhancing the Ability to Thinking Strategically: A  Learning Model, Management Learning, 41(2) 167–185.
Chu, W. H, Lin, D. Y, Chen, T. Y, Tsai, P. S & Wang, C. H (2015). The relationships between ambiguity tolerance, learning strategies, and learning Chinese as a second language. System, 49, 1-16.
Deutsch, M (1969). Conflicts: Productive and destructive. Journal of social issues, 25(1), 7-42.
Freud, S (1959). Creative writers and day- dreaming. Hogarth press.
Freud, S (1964). Leonardo da Vinci and a memory of his childhood. WW Norton & Company.
Goldman, E & Scott, A. R (2016). Competency models for assessing strategic thinking. Journal of Strategy and Management, 9(3), 258-280.
Goldman, E, F (2008). The power of work experiences: characteistics critical to Developing expertise in strategic thinking. human resource development quarterly, 19(3), 217-239. 40. Harris, K; Harri
Goldman, E. F, Scott, A. R & Follman, J. M (2015). Organizational practices to develop strategic thinking. Journal of Strategy and Management, 8(2), 155-175.
Halal, W.E (1997). Organizational intelligence: what is it, and how can manager use it? Retrieved, 2015.
Halevy, N (2016). Strategic Thinking. Advances in Experimental Social Psychology.
Jelenc, L (2008). The impact of strategic management schools and strategic thinking on the performance of croatian entrepreneurial practice. Unpublished Doctoral Dissertation.
Liedtka, J. M (1998). Strategic Thinking: Can it be Taught?. Long Range Planning. 31(1), 120-129.
Lindsley, D. H, Brass, D. J & Thomas, J. B (1995). Efficacy-performing spirals: A multilevel perspective. Academy of management Review, 20(3), 645-678.
Manno, SH (2012). NLP Home Study Programme, the current issue and full text is available at: http://www.thinkhypno.co.uk/wp-content/uploads/2011/12/.
Mintzberg, H & Lampel, J (1999). Reflecting on the strategy process, Sloan Management Review,Spring, 2-30.
Mintzberg, H (1994). The fall and rise of strategic planning. Harvard business review, 72(1), 107-114.
Montuori, A (2011). Systems approach. The encyclopedia of creativity, 2, 414-421.
Moon, B. J (2013). Antecedents and outcomes of strategic thinking. Journal of Business Research, 66(10), 1698-1708.
Morrisey, G (1996). A Guide To strategic Thinking (Building Your Planning Foundation). Hard Cover.
Nuntamanop, P, Kauranen, I & Igel, B (2013). A new model of strategic thinking competency. Journal of Strategy and Management, 6(3), 242-264.
Pourkiani, M & Pourroostaei, M. A (2015). The Study of the Effect of Organizational Intelligence on Strategic Thinking of Social Welfare Organization Employess in Yazd Province.
Self, D. R, Self, T, Matuszek, T & Schraeder, M (2015). Improving organizational alignment by enhancing strategic thinking. Development and Learning in Organizations: An International Journal, 29(1), 11-14.
Simic, I (2005). Organizational learning as a component of organizational intelligence. Management, Information and Marketing Aspects of the Economic Development of the Balkan Countries, 189-196.
Stacey, R. D (1992). Managing the unknowable: Strategic boundaries between order and chaos in organizations. John. Wiley & Sons.
Steptoe-Warren, G, Howat, D & Hume, I (2011). Strategic thinking and decision making: literature review. Journal of Strategy and Management, 4(3), 238-250.
Torkamani, B & Maymand, M. M (2016). Investigation of the Relationship between Organizational Intelligence and Strategic Thinking and Determination of Its Role in Creation of a Mindful Organization: A Case Study Research. Mediterranean Journal of Social Sciences, 7(3 S2), 79.
Weick Karl, E (1979). The social psychology of organizing. Reading, Addison-Wesley.
Wheelen, T. L & Hunger, J. D (2012). with contributions by Wheelen KE and Hoffman. AN, Strategic Management and Business Policy: Toward Global Sustainability 13 th Edition, New Jersey, US: Pearson Education.