بررسی نشانهشناسی مناسک گذر در داستان گل و نوروز خواجوی کرمانی
الموضوعات : فصلنامه بهارستان سخنعلی هاشم زاده 1 , حمیدرضا فرضی 2 , علی دهقان 3
1 - دانشجوی دکترای گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز ، ایران.
2 - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
3 - دانشیار گروه زبان و ادبیّات فارسی واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز- ایران.
الکلمات المفتاحية: مرگ, ازدواج, مناسک گذر, تولّد و بلوغ,
ملخص المقالة :
چکیده مناسک گذر که – مجموعۀ آداب و رسوم در مراحل گذر زندگی است – شامل مراحل مختلف زندگی انسان ازجمله: تولّد، بلوغ، ازدواج، مرگ و... است. در ساختار مناسک ملّتها و فرهنگهای مختلف، رسوم مشترکی وجود دارد که ریشه در باورها و اعتقادات وجهان بینی باستانی ملّتها و اقوام، نسبت به خلقت آغازین جهان و انسان دارد؛ که شناخت آن میتواند، عامل وحدت ملّتها بشود. پژوهنده در این پژوهش با بهرهگیری و الگوسازی، نظریه وان ژنب (Van Gennep) و پژوهشهای انجامیافته، خانمها، مینو امیر قاسمی و حاجیلو، نیز آثار میرچا الیاده و شاخه زرّین جیمز فریزر، نشانههای مناسک گذر دوران زندگانی فرد (تولّد، بلوغ، ازدواج و مرگ) و انزوا و جدایی، عبور و بازگشت، موجود در داستان گل و نوروز خواجوی کرمانی را مورد بررسی و فحص قرار داده و برخی تشابهات و مشترکاتی که با آیین سایر ملّتها، مخصوصاً با مناسک اقوام کشورهای آفریقایی، امریکای شمالی و استرالیایی مطرحشده، دارد؛ بیان کرده است. قصد پژوهنده، علاوه بر تشریح تلفیق اندیشه و رفتار، تعیّن بخشی به تفکّر انتزاعی بشر، ایجاد فهم تازهای از ساختار درونی مناسک است؛ که شناخت این امر میتواند به عامل وحدت و گفتگوی فرهنگی و تمدّنها بینجامد.
فهرست منابع و مآخذ
1- الیاده، میرچا، (1392)، آیینها و نمادهای تشرّف، ترجمة مانی صالحی، علامه، تهران: نیلوفر.
20- van Gennep,Arnold (2014), LES RITES DE PASSAGE, Paris: Éditions A. et J. Picard
_||_