«سهگانیها» قالبی نوظهور در کوتهسراییها
الموضوعات : فصلنامه بهارستان سخنمحمود حکم آبادی 1 , راضیه نسبی 2
1 - استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد تویسرکان، دانشگاه آزاد اسلامی، تویسرکان، ایران.
2 - دانش آموختة دکتری گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
الکلمات المفتاحية: نوآوری, کلید واژهها: کوتهسرایی, قالبهای شعر فارسی, سهگانی,
ملخص المقالة :
چکیده سهگانی یکی از قالبهای نوظهورِ شعر فارسی در چند سالۀ اخیر است که از سه قسمت/ لَخت تشکیل شده و در لَخت پایانی، ضربۀ نهایی را بر ذهن خواننده وارد میکند. پایبندی به وزن عروضی یا عدم رعایت آن، باعث ایجاد سه شکلِ کلاسیک، نیمایی و سپید در سهگانیها شده است. گرچه وضعِ اصطلاحِ سهگانی، نو و ابتکاری است، امّا بحثِ تعدادِ مصراعها و ویژگیها و اصول آن، وجه مشترک بسیاری از کوته سرودههاست. کاربرد لغات و ترکیبات نامأنوس، ایرادهای زبانی و دستوری، آرکائیسم، اطناب و... از جمله معایبی است که به ساختار و بافت سهگانیها آسیب میزند. هدف مهمّ این تحقیق، بیانِ چندوچونِ این قالب نوظهور و بررسی نقاط قوّت و ضعف آن است. نتایج بهدستآمده نشان میدهد که ایجاز از مهمّترین ویژگیهای سهگانی، برآیندی از سبک زندگی امروزی است که شتاب و فشردگی لازمۀ آن است. در این پژوهش به روش کتابخانهای و بر مبنای صد سهگانیِ انتخابشده، به بررسی و تحلیل ساختاری و محتوایی این قالب پرداختهایم.
فهرست منابع و مآخذ
_||_