بررسی رفتار سلول‌‌های MG63 بر روی داربست‌‌های سه‌بعدی پلی‌‌کاپرولاکتون و پلی‌‌کاپرولاکتون/کلاژن برای بازسازی استخوان

الموضوعات : Journal of Animal Biology

زهرا ابراهیمی ¹ , شیوا ایرانی ² , عبدالرضا اردشیری لاجیمی ³ , احسان سیدجعفری ⁴

1 - گروه زیست شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه زیست شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - مرکز تحقیقات سلول‌‌های بنیادی در مجاری ادراری تناسلی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
4 - گروه زیست فناوری، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران

تاريخ التأكيد : 23 الأربعاء , شعبان, 1444 تاريخ الإصدار : 08 الأربعاء , جمادى الأولى, 1445

الکلمات المفتاحية:

ملخص المقالة :

چاپ سه‌بعدی داربست‌‌ها در دمای پایین نویدبخش زیادی برای ساخت جایگزین‌‌های مصنوعی پیوند استخوان با عملکرد بیشتر نسبت به تکنیک‌‌های سنتی است. یکی از امیدوارکننده‌‌ترین استراتژی‌‌ها در مهندسی بافت استخوان روی توسعه داربست‌‌های biomimetic متمرکز شده است. داربست‌‌ها با پایه سرامیک با توانایی استئوژنیک و خواص مکانیکی، کاندیدای امیدوارکننده‌‌ای برای ترمیم استخوان هستند. هدف از این مطالعه متناسب‌‌سازی انعطاف‌‌پذیری و خاصیت القای استخوان داربست سه‌بعدی پلی‌‌کاپرولاکتون (PCL) تهیه شده با روش مدل رسوب ذوب شده (FDM)، با استفاده از تلفیق کلاژن (COL) به عنوان پلیمر طبیعی همراه با پلیمر مصنوعی و بررسی رفتار سلول‌‌های MG63بر روی آن بود. بعد از تهیه داربست، از آزمون‌‌های میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف سنجی پراش انرژی ایکس (EDX) و طیف‌‌سنجی ATR-FTIR استفاده شد. پس از گذشت 1،7،14 روز، بررسی روند استخوان‌‌سازی سلول‌‌های در تیمارهای مختلف، با استفاده از رنگ‌آمیزی آلیزارین‌‌رد و فعالیت آلکالین فسفاتاز (ALP) صورت گرفت. همچنین عدم سمیت داربست‌‌ها برای اطمینان از تکثیر سلول‌‌ها توسط آزمون MTT مورد بررسی قرار گرفت. از مشاهده زیر میکروسکوپ، مشخص شد که داربست‌‌های مهندسی بافت منافذ مربعی شکل را به طور یکنواخت توزیع و بهم متصل کرده‌‌اند. داربست COL/PCL تفاوت معنی‌‌داری را از لحاظ قابلیت بقا نسبت به داربست PCL تنها در محیط تمایزی نشان داد (P ≤ 0.0001). نتایج ارزیابی فعالیت ALP در داربست PCL/COL به طور معنی‌‌داری بالاتر از داربست PCL بدون پوشش و کنترل بود (P ≤ 0.0001). نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان داد استفاده از داربست PCL به همراه COL می‌تواند به عنوان محیط مناسبی به منظور تکثیر و تمایز سلول‌‌های MG63 در نظر گرفته شود. بنابراین، داربست‌‌ کامپوزیت PCL/COL که توسط چاپگر FDM تهیه شده‌اند، بدلیل بقای سلولی بواسطه COL است، می‌تواند کاربرد وسیع‌‌تری در مهندسی بافت استخوان داشته باشد.