اثر تمرینات استقامتی بر پیام رسانی سنتز اسیدهای صفراوی در موش های مبتلا به کبد چرب غیرالکلی
الموضوعات : فصلنامه زیست شناسی جانوری
مهری قلی پور
1
(گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران)
نجمه رضائیان
2
(گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران)
محمد کریمی
3
(گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه صنعتی قم، قم، ایران)
صادق چراغ بیرجندی
4
(گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران)
الکلمات المفتاحية: کبد چرب غیرالکلی, اسیدهای صفراوی, پیام رسانی, فعالیت ورزشی استقامتی,
ملخص المقالة :
بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) شایع ترین اختلال عملکرد کبدی و یکی از علل مهم بروز مرگ و میر ناشی از بیماری های مزمن کبدی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات استقامتی بر اسیدهای صفراوی (BA) کبدی، بیان نسبی گیرنده ایکس فارنزوئید (FXR)، عامل رشد فیبروبلاست 15 (FGF15)، گیرنده 4 عامل رشد فیبروبلاست (FGFR4) و پروتئین بتا کلوتو (KLB) در موشهای مبتلا به کبد چرب غیرالکلی بود. در این مطالعه تجربی تعداد 16 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن تقریبی 120-160 گرم، پس از القای شرایط NAFLD، با شش هفته رژیم غذایی پرچرب به طور تصادفی در دو گروه مساوی (8 سر در هر گروه) شامل گروههای؛ کنترل (C) و تمرین استقامتی (E) تقسیم شدند. گروه تمرین E در یک پروتکل تمرین فزاینده دویدن روی تردمیل با شدت 65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی و تواتر 5 روز متوالی در هفته شرکت کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، آزمودنیها کشته شده و نمونه گیری بافت کبد و نمونه خون برای ارزیابی متغیرهای تحقیق انجام گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t مستقل انجام شد. یافته ها نشان داد پروتکل تمرین E در مقایسه با گروه کنترل، منجر به کاهش معنادار در مقادیر کبدی BA شد (0001/0= p). همچنین افزایش معنادار در بیان نسبی FXR، FGF15، FGFR4 و مقادیر پروتئین KLB مشاهده شد (0001/0 = p). در مجموع به نظر می رسد فعالیت ورزشی استقامتی می توانند اثرات مثبتی بر متغیرهای درگیر در پیام رسانی سنتز اسیدهای صفراوی کبدی داشته باشد.
_||_