بررسی تاثیرتیمارهای غذایی مختلف بر روی ترکیبات شیمیایی کرم پرتار پرنرئیس نانتیا(Perinereis nuntia)
الموضوعات :ادریس آزور 1 , مازیار یحیوی 2 , علیرضا سالارزاده 3 , پرویز زارع 4 , مجتبی نادری 5
1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
4 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
5 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
الکلمات المفتاحية: ترکیبات شیمیایی, کرم پرتار, ماکروجلبک سبز, ماکروجلبک قرمز,
ملخص المقالة :
انواع کرم های پرتار با توجه به ارزش غذایی مناسب و برابری نسبی ارزش غذایی آنها با نیازهای انواع آبزیان، مانند میزان پروتئین و چربی و دارا بودن انواع اسیدهای چرب و اسیدهای آمینه، مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه 180 عدد کرم با میانگین وزنی 25/0 گرم از منطقه جزر و مدی سواحل بندر عباس در پاییز سال 89 به صورت تصادفی جمع آوری شدند. نمونه ها با سه نوع تیمار غذایی، غذای تجاری پست لارو، ماکروجلبک سبز(Entermorpha) و ماکروجلبک قرمز(Grasilariya) به مدت 60 روز و با سه بار تکرار، تغذیه شدند. میزان اکسیژن، شوری، درجه حرارت و pH برای ظرف تیمارها به ترتیب 5/6 و 5/38 و 25 و9/7 اندازه گیری شده و مدت زمان روشنایی در طی شبانه روز به صورت 12 ساعت روشنایی، 12 ساعت تاریکی برای تمامی تیمارها به صورت یکسان در نظر گرفته شد. میزان پروتئین، چربی، رطوبت و خاکستر برای نمونه های تغذیه شده با غذای تجاری و ماکروجلبک سبز و ماکروجلبک قرمز به ترتیب(81/8، 39/2، 59/87، 12/1) و(71/7،36/2، 61/87، 85/0) و(91/8، 27/2، 25/86، 97/0) و برای تیمار شاهد از طبیعت (76/7، 19/2، 26/86، 92/0) درصد محاسبه گردید. بیشترین میزان پروتئین و چربی به ترتیب در تیمارهای ماکروجلبک قرمز و غذای تجاری و کمترین میزان آن در تیمارهای ماکروجلبک سبز و تیمار شاهد از طبیعت محاسبه گردید. هر چند که نسبت به همدیگر تفاوت معنی داری در بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد(05/0 <P ).
