تاثیر کود نیتروکسین و کم آبیاری روی عملکرد علوفه و برخی صفات فیزیولوژیک رقم ارزن علوفه ای

الموضوعات : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

محمد دربانی ¹ , جعفر مسعود سینکی ² , علیرضا دشتبان ³

1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحددامغان
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحددامغان

تاريخ الإرسال : 24 السبت , ذو الحجة, 1435 تاريخ التأكيد : 24 الخميس , ربيع الأول, 1436 تاريخ الإصدار : 18 الخميس , ذو الحجة, 1436

الکلمات المفتاحية: کود بیولوژیک, صفات فیزیولوژیک, قطع آب, ارزن علوفه ای,

ملخص المقالة :

این طرح به منظور بررسی اثر کود نیتروکسین تحت شرایط قطع آبیاری بر روی صفات فیزیولوژیک ارقام ارزن علوفه‌ای Pearl millet در منطقه دامغان در سال زراعی 1392_1391 به صورت طرح کرت های خرد شده فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی اجراء شد. تیمارها شامل سه سطح آبیاری {شاهد (آبیاری کامل)، قطع آبیاری در مرحله ابتدای گلدهی و قطع آب در مرحله انتهای گلدهی} در کرت های اصلی و استفاده (+) و عدم استفاده (-) از کود نیتروکسین همچنین سه رقم ارزن علوفه ای (باستان، پیشاهنگ و اصفهان) نیز در کرت های فرعی قرار داشتند. نتایج نشان داد که حداکثر پروتئین در ارقام اصفهان و پیشاهنگ به ترتیب 31/24 درصد و 19/24درصد و بیشترین میزان خاکستر مربوط به رقم باستان با 22/8 درصد بود، حداکثر کلروفیل a (34/1میلی گرم بر گرم وزن تر) (قسمت برگ) تحت اثرات 3 جانبه و کلروفیل b (10/1 میلی گرم بر گرم وزن تر) در تیمار شاهد (آبیاری کامل) و رقم باستان و عدم استفاده از کود مشاهده شد. بیشترین کلروفیل کل (44/2 میلی گرم بر گرم وزن تر)، رقم باستان، در تیمار شاهد و عدم استفاده از کود بود، و نیز بیشترین مقدار علوفه تر (43/88 تن در هکتار) در تیمار شاهد و رقم باستان به دست آمد. گیاه ارزن سطوح بالایی از خشکی را در شرایط قطع آبیاری تحمل کرد و کود نیتروکسین جهت بهبود عملکرد مفید واقع شد، با توجه به رشد بسیار سریع ارزن و نیاز علوفه ای بالا کشت ارزن (رقم باستان) در منطقه دامغان توصیه می شود.