اثر محلول‌پاشی سیلیسیوم بر برخی ویژگی‌های رویشی و زایشی توت‌فرنگی در شرایط کشت بدون خاک

الموضوعات : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

مهدی حسینی فرهی ¹ , زینب محمد حسین پور ² , بیژن کاوسی ³

1 - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج
2 - Islamic Azad University, Yasooj, Iran
3 - 3- 3- بخش تحقیقات زراعی و باغی، مرکز تحقیقات کشاورزی و آموزش و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران

تاريخ الإرسال : 17 الإثنين , جمادى الثانية, 1436 تاريخ التأكيد : 23 الجمعة , رمضان, 1436 تاريخ الإصدار : 29 الخميس , ذو القعدة, 1437

الکلمات المفتاحية: پاروس, اروماس, سیلیسیک‌اسید, عملکرد و فتوسنتز,

ملخص المقالة :

سیلیسیوم یکی از عناصر غذایی مفید برای رشد گیاهان می‌باشد که در کشت‌های خاکی، نیاز گیاه به این عنصر تا حدودی تامین می شود اما در کشت‌های بدون خاک مقدار آن ممکن است، کافی نباشد. بنابراین هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر سیلیسیوم بر ویژگی‌های کمی و کیفی دو رقم توت فرنگی در کشت بدون خاک بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و سه بوته در هر تکرار انجام شد. محیط کشت مورد استفاده شامل پرلایت و کوکوپیت (1:1) و محل انجام آزمایش گلخانه‌ای واقع در شهر یاسوج بود. محلول‌پاشی سیلیسیوم در چهار سطح (0، 200، 400 و 600 میلی‌گرم در لیتر از منبع سیلیسیلیک‌اسید) و رقم در دو سطح ( پاروس و اروماس) فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش بودند. صفاتی از قبیل تعداد برگ، متوسط وزن میوه، تعداد میوه در بوته، میانگین عملکرد تک بوته، شاخص سبزینه برگ و میزان ویتامین ث میوه اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که اثرات سیلیسیوم و رقم بر عملکرد تک بوته، وزن میوه ، تعداد برگ و شاخص سبزینگی برگ توت فرنگی معنی‌دار می‌باشد. بیشترین عملکرد تک بوته در رقم پاروس به مقدار 1218 گرم در مقایسه با رقم اروماس به‌دست آمد. گیاهان تیمار شده با سیلیسیوم 400 میلی‌گرم در لیتر بیشترین میزان عملکرد را در مقایسه با گیاهان تیمار نشده نشان دادند. کاربرد سیلیسیوم 400 میلی‌گرم در لیتر و رقم پاروس در کشت بدون خاک توت‌فرنگی توصیه می‌گردد.