بهبود عمر گل‌جایی گل بریده آلسترومریا (Alstroemeria hybrida) با کاربرد ساکارز، عسل و اسید سیتریک
الموضوعات : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی
داود هاشم آبادی
1
(عضو هیئت علمی گروه باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت)
ریحانه محمدی
2
(دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت)
الکلمات المفتاحية: کربوهیدرات, عسل, عمر پس از برداشت, اسید آلی,
ملخص المقالة :
به‌منظور بررسی برهمکنش ساکارز، عسل و اسید سیتریک روی عمر گل‌جایی گل بریده آلسترومریا آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و 15 تیمار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل قند در 5 سطح (بدون قند، ساکارز 2 و 4 درصد، عسل 2 و 4 درصد) و اسید سیتریک در 3 سطح (0 و 200 ،400 میلی گرم در لیتر) بودند. تیمار عسل 2 درصد در 400 میلیگرم در لیتر اسید سیتریک با 7/18 روز بیشترین عمر گل‌جایی را به خود اختصاص داد که نسبت به شاهد (84/9 روز) 83/8 روز ماندگاری این گل بریده را افزایش داد. کمترین باکتری محلول گلجا (Log 10 CFU ml-1 66/3) و کمترین مقدار مالوندیآلدئید (30/11 نانومول در هر گرم وزن تر) در گل‌های تیمار شده با عسل 2 درصد در 400 میلی گرم در لیتر اسید سیتریک مشاهده شد. تیمار شاهد با 72/48 نانو لیتر در لیتر در ساعت در هر گرم وزن تر بیشترین مقدار اتیلن را داشت. کمترین مقدار اتیلن نیز به تیمارهای 200 و 400 میلی گرم در لیتر اسید سیتریک در شرایط بدون قند، ساکارز 4 درصد در 400 میلیگرم در لیتر اسید سیتریک و عسل 4 درصد در شرایط بدون اسید سیتریک اختصاص داشت. نتایج حاصل بیان‌گر آن بود که استفاده از عسل (2%) و اسید سیتریک (400 میلیگرم در لیتر) با کاهش باکتری محلول گلجا، مالوندیآلدئید و تولید اتیلن، پژمردگی گل‌ها را به تاخیر می‌اندازد. بنابراین تیمار گل‌های بریده با این ترکیبات جهت حفظ ماندگاری گل‌های بریده آلسترومریا توصیه می‌شود.
_||_
