اثر بافت خاک و روش آبیاری بر بهبود عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم سیب‌زمینی شیرین [Ipomoea batatas (L.) Lam.]

الموضوعات : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

منصوره شمیلی ¹ (استادیار گروه باغبانی دانشگاه هرمزگان)
حامد حسن زاده خانکهدانی ² (محقق ایستگاه تحقیقات کشاورزی میناب)

تاريخ الإرسال : 21 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1436 تاريخ التأكيد : 13 الثلاثاء , رمضان, 1436 تاريخ الإصدار : 29 الخميس , ذو القعدة, 1437

الکلمات المفتاحية: روش آبیاری, بافت خاک, بهره‌وری مصرف آب, ریشه ذخیره‌ای,

ملخص المقالة :

این ازمایش به صورت کرت‌های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار به اجرا درآمد. کرت‌های اصلی به بافت خاک (لومی و شنی)، کرت‌های فرعی به روش آبیاری (نشتی و قطره‌ای) و کرت‌های فرعی فرعی به رقم سیب‌زمینی شیرین (سفید و قرمز) اختصاص داده شد. درصد استقرار قلمه‌ها، مشخصات رویشی بوته، صفات کمی و کیفی ریشه ذخیره‌ای و نیز میزان بهره‌وری آب مصرفی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که وزن تر شاخساره، نسبت شاخساره به ریشه، تعداد، وزن و قطر ریشه ذخیره ای، طول بوته، تعداد شاخه و برگ، درصد قندهای احیاءکننده، قند کل و شاخص بهره‌وری مصرف آب به طور معنی‌داری تحت تأثیر بافت خاک قرار گرفتند. به جز صفت تعداد ریشه ذخیره‌ای، سایر صفات به طور معنی‌داری تحت تأثیر نوع روش آّبیاری قرار گرفتند. بیشترین بهره‌وری مصرف آب (CPD) در خاک لومی با آبیاری قطره‌ای به ترتیب 492/5 و 569/4 کیلوگرم بر متر مکعب در دو رقم سفید و قرمز بود. براساس نتایج تجزیه علیت، عملکرد ریشه ذخیره‌ای به طور مستقیم تحت تأثیر وزن تر شاخساره (**726/0)، تعداد برگ (**722/0)، تعداد شاخه (**710/0)، وزن ریشه ذخیره‌ای (**668/0)، قطر ریشه ذخیره‌ای (**449/0)، طول بوته (**352/0) و طول ریشه ذخیره‌ای (**314/0) قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش کاشت رقم قرمز در خاک لومی با آبیاری نشتی در مرحله استقرار قلمه‌ها، آبیاری قطره‌ای در طول فصل رشد و آبیاری مجدد نشتی در مرحله پرشدن غده، به عنوان راهکاری در تولید بهینه غده خوراکی سیب‌زمینی شیرین در منطقه میناب موفق‌تر می باشد.