رابطه خودکارآمدی با اثربخشی مدیران از دیدگاه مدیران و معلمان مقطع راهنمایی و متوسطه (مطالعه موردی منطقه چمستان)*

الموضوعات :

نوروز ناییجی ¹ , فریبا جهانشاهی ² , رضا یوسفی سعیدآبادی ³ , کامبیز اسپهبدی ⁴

1 - کارشناس ارشد مدیریت اموزشی، واحد چالوس، دانشگاه ازاد اسلامی، چالوس، ایران.
2 - کارشناس ارشد برنامه درسی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران.
3 - استادیار واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.
4 - استادیار واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.

تاريخ الإرسال : 05 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1444 تاريخ التأكيد : 05 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1444 تاريخ الإصدار : 24 الإثنين , محرم, 1441

الکلمات المفتاحية: اثربخشی, خودکارآمدی, مدیران متوسطه و راهنمایی,

ملخص المقالة :

تحقیق حاضر در پی شناخت رابطه بین خود باوری و اثربخشی مدیران مقطع راهنمایی و متوسطه است، نوع کاربردی و با روش توصیفی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق، مدیران و معلمان منطقه چمستان با تعداد 483 نفر که براساس جدول مورگان نمونه‌ای با حجم 230 نفر و به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده‌‌ انتخاب شدند و برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته شالیکار (1378) و برای خودکارآمدی از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده اثربخشی که میزان پایایی با روش الفای کرونباخ 77/0 محاسبه و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها علاوه‌بر آمار توصیف از قبل فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، میانه، نما و نمودار از آمار استنباطی به روش همبستگی پیرسون استفاده شده است. از مهم‌ترین یافته‌های این پژوهش این است که بین خودکار آمدی، خودباوری– خودتنظیمی، خودسنجی رابطه مثبت و معناداری با اثربخشی مدیران وجود دارد ولی مولفه های خود رهبری در هر دو مقطع و خود تهیجی در مقطع متوسطه رابطه معنادار با اثربخشی ندارد.