مقایسه عملکرد مدل مدل ارزش در معرض خطر با رویکرد نقد شوندگی– تی کاپولا با همبستگی شرطی پویا (t-copula-GARCH-LvaR) با مدل ارزش در معرض خطرGARCH-VaR جهت بهینه‌سازی پرتفوی در بورس اوراق بهادار تهران

الموضوعات :

غلام رضا تقی زادگان ¹ (گروه مدیریت مالی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
غلامرضا زمردیان ² (گروه مدیریت مالی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران و عضو گروه پژوهشی مخاطرات مالی نوین)
رسول سعدی ³ (گروه مدیریت مالی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
میر فیض فلاح ⁴ (گروه مدیریت مالی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران و عضو گروه پژوهشی مخاطرات مالی نوین)

تاريخ الإرسال : 21 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1444 تاريخ التأكيد : 24 الثلاثاء , جمادى الثانية, 1444 تاريخ الإصدار : 08 السبت , ربيع الأول, 1445

الکلمات المفتاحية: بورس اوراق بهادار تهران, بهینه‌سازی پرتفوی, کاپولا, همبستگی شرطی پویا, ارزش در معرض خطر با رویکرد نقد شوندگی,

ملخص المقالة :

هدف از این پژوهش مقایسه عملکرد مدل ارزش در معرض خطر با رویکرد نقد شوندگی– تی کاپولا با همبستگی شرطی پویا (t-copula-GARCH-LVaR) با مدل ارزش در معرض خطر(VaR) جهت بهینه‌سازی پرتفوی در بورس اوراق بهادار تهران است. در پژوهش حاضر، به‌منظور آزمون فرضیه‌های مورد نظر، دوره زمانی بین سال‌های 1390 الی 1400 می‌باشد. کلیه متغیر‌های مورد استفاده در این پژوهش در مقیاس کمی و مشاهدات به صورت سری زمانی بازدهی لگاریتمی روزانه 40 شاخص بورسی شامل 39 شاخص صنعت و یک شاخص اوراق با درآمد ثابت از ابتدای شهریور ماه 1390 الی انتهای تیرماه 1400 می‌باشد. در این پژوهش جهت انجام تحلیل‌های نهایی کلیه محاسبات مورد نیاز این پژوهش با استفاده از نرم‌افزار متن باز R 4.2.1 انجام شده است. نتایج ما نشان داد که در دو سطح ریسک 99% و 95% مدل بهینه‌سازی t-copula-GARCH-LVaR بر طبق معیار شارپ بر اساس آزمون من ویتنی در سطح آزمون 95 درصد عملکرد بهتری دارد.