نقش قواعد فقهی در اعتماد عمومی
الموضوعات : فصلنامه مطالعات میان رشته ای فقه
سید محمود حسینی
1
(دانشجوی دکترا رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. navidalh@chmail.ir)
سیدعلی پورمنوچهری
2
(استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول): ali_paormanuchehri@yahoo.com)
جمشید معصومی
3
(استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. djm1348@yahoo.com)
الکلمات المفتاحية: اعتماد اجتماعی, اطمینان, سرمایه عمومی,
ملخص المقالة :
دستیابی به آرمان ها و اهداف فردی و اجتماعی در جوامع، نیازمند به وجود اعتماد عمومی در روابط اجتماعی است. اعتماد عمومی به معنای دریافت مثبت از طرف متولیان امور و نهادها و سازمان ها نسبت به خواسته ها و مطالبه های عموم مردم است. مشروعیت شورا و تاکید بر عدل و احسان و وفای به عهد و امانت داری و امر به معروف و نهی از منکر و حکم عقل و بنا عقلا دلیلی بر وجود مبانی فقهی آن، و ایجاد روحیه تعاون و مسئولیت پذیری و تکیه بر صداقت و تحقق عدالت اجتماعی از آثار فقهی آن به شمار می رود . و قانون اساسی دلیلی بر وجود مبانی حقوقی آن و توسعه و تحکیم برابری و مشارکت عمومی و تامین حقوق همه جانبه افراد و رفع تبعیض های ناروا از آثار حقوقی آن بشمار می رود . التزام و عمل بر مبنای فقهی و حقوقی زمینه ساز جامعه مطلوب خواهد بود در این پژوهش به تبیین نقش قواعد فقهی بر اعتماد عمومی با روش توصیفی و تحلیلی می پردازیم و پژوهش حاضر نشان خواهد داد قواعد فقهی از شاکله های اعتماد عمومی است
_||_
