اثربخشی مهارت‌آموزی مبتنی بر امید درمانی گروهی بر دشواری در تنظیم هیجان و شفقت به خود در زنان میانسال متأهل افسرده

الموضوعات : فصلنامه تحقیقات روانشناختی

لیدا لیل آبادی ¹ (استادیار روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران مرکزی، تهران، ایران)
سید محمد طباطبایی ² (دانشیار روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران مرکزی، تهران، ایران.)
توران نورانی قره تپه ³ (کارشناس ارشد روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران مرکزی، تهران، ایران.)

تاريخ الإرسال : 05 السبت , شعبان, 1444 تاريخ التأكيد : 05 السبت , شعبان, 1444 تاريخ الإصدار : 28 السبت , جمادى الثانية, 1444

الکلمات المفتاحية: آموزش گروهی, شفقت به خود, امید درمانی, زنان افسرده, دشواری در تنظیم هیجان,

ملخص المقالة :

هدف از این پژوهش، تعیین اثربخشی مهارت آموزی مبتنی بر امید درمانی گروهی بر دشواری در تنظیم هیجان و شفقت به خود در زنان میانسال متأهل 35 تا 50 سال افسرده بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل طی یک دوره دو ماهه در سال 1399 در بین زنان افسرده مراجعه کننده به خانه سلامت منطقه ۱ تهران بودند که ۳۰ نفر به روش در دسترس به دو گروه آموزش و کنترل به صورت تصادفی انتخاب شدند. آموزش امید درمانی با اقتباس از کتاب اسنایدر (2002) طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای به صورت گروهی به گروه آزمایش، آموزش داده شد. تحلیل یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره نشان داد که آموزش گروهی مبتنی بر امید درمانی باعث افزایش شفقت به خود و کاهش دشواری در تنظیم هیجان افراد گروه نمونه شود. نتایج پژوهش حاکی از این است.زنانی که از شفقت به خود و مهارت دشواری در تنظیم هیجان برخوردارند بر روی امور کنترل بیشتری دارند و هر چه مشکلات روان شناختی و هیجانی زنان کمتر باشد احساس رضایت بیشتری از خود می کنند.