جمهوری اسلامی و آسیای مرکزی: امکان سنجی همسویی در سیاست خارجی با تاکید بر کشور تاجیکستان
الموضوعات :
فرشته نصراللهی
1
,
حبیب اله ابوالحسن شیرازی
2
1 - دانشجوی دکترای گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
2 - دانشیار، گروه روابط بین الملل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
تاريخ الإرسال : 25 الأربعاء , شوال, 1441
تاريخ التأكيد : 25 الأربعاء , شوال, 1441
تاريخ الإصدار : 28 الخميس , رمضان, 1441
الکلمات المفتاحية:
سیاست خارجی,
ایران,
تاجیکستان,
آسیای مرکزی,
همگرایی,
ملخص المقالة :
همراه با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و ظهور جمهوری های تازه استقلال یافته عمدتا بی ثبات و با ایجاد کانون بحران درمنطقه آسیای مرکزی، فرصت ها و چالش هایی برای جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری هم مرز با این منطقه به وجود آمد. سوال اصلی در این مقاله چنین مطرح می شود که ساختارهای تاثیرگذار بر تصمیم گیری های سیاست خارجی ایران در منطقه آسیای مرکزی به ویژه تاجیکستان کدامند؟ در پاسخ به سوال مذکور، فرضیه را می توان بر اساس شاخص هایی همچون سیاسی- امنیتی، فرهنگی و اقتصادی که شاکله سیاست خارجی ایران در قبال کشورهای آسیای مرکزی از جمله تاجیکستان را تشکیل داده است، مطرح نمود به طوری که به نظر می رسد اتخاذ یک رویکرد همکاری جویانه و همگرایی با کشورهای این منطقه برای ایرانی که نه دارای متحد استراتژیک است و نه متحد ایدئولوژیک، می تواند عقلانی ترین و کارسازترین راهبرد باشد.
المصادر:
آدمی، علی و عزیزی، حمیدرضا (1392). «سازمان همکاری شانگهای و تهدیدات امنیتی مشترک در آسیای مرکزی»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، دوره نوزدهم، شماره 81.
ابوالحسن شیرازی، حبیباله و محمدرضا مجیدی (1382). سیاست و حکومت در آسیای مرکزی، تهران: نشر قومس.
ابوالحسن شیرازی، حبیبالله (1370). ملّیتهای آسیای میانه. تهران: نشر دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امورخارجه.
ابوالحسن شیرازی، حبیبالله، فردین باقری و سیروس برنا (1387). تحوّلات تاریخی و فرهنگی در آسیای مرکزی. تهران: نشر جهاد دانشگاهی.
ابوالحسن شیرازی، حبیباله (1397). «روابط خارجی جمهوری اسلامیایران وتاجیکستان؛ بسترهای همگرایی و زمینه های واگرایی»، فصلنامه مطالعات روابط بین الملل، سال یازدهم، شماره 42.
ابوالحسن شیرازی، حبیباله (1384). «تداوم سیستم اقتدارگرایی در آسیای مرکزی». مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، شماره 67، بهار.
اخوان کاظمی، مسعود؛ صادقی، سید شمس الدین و لطفی، کامران (1395). «تحلیل زمینه های سیاسی و اجتماعی حضور داعش درآسیای مرکزی(از تهدید نفوذ تا واقعیت حضور)»، فصلنامه مطالعات اوراسیای مرکزی، دوره 11، شماره 1.صص 1-21.
انصاریزاده، مسعود (1396). هویتشناسی اسلامگرایی در تاجیکستان، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه مازندران.
باقریمقدم، غلامرضا (1394). آسیب شناسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران درمنطقه آسیای مرکزی(مطالعه موردی قرقیزستان)، تهران: مرکز آموزش و پژوهشهای بین المللی.
بصیری، محمد علی و مژگان ایزدی زمانآبادی (1383). «اهداف سیاست خارجی آمریکا در آسیای مرکزی»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، دوره سیزدهم، شماره 48.
تهرانی، نسیم (1388). «فرصتهای همکاری در روابط ایران و تاجیکستان»، مجله مطالعات ایران و اوراسیا. شماره دهم.
حاجییوسفی، امیرمحمد (1384). سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در پرتو تحولات منطقهای. تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امورخارجه.
حجتی، امیررضا، ایرج، حجتی (1395). «طرح سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در آسیای مرکزی»، فصلنامه سیاست، سال دوم، شماره 9.
شیخعطار، علیرضا (1373). ریشههای رفتار سیاسی درآسیای مرکزی و قفقاز، چاپ دوم، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی.
دهقان طرزجانی، محمود (1379). روابط ایران و همسایگان در دهه دوم انقلاب اسلامی، تهران: انتشارات سروش.
کولایی، الهه (1376). سیاست و حکومت در آسیای مرکزی. تهران: انتشارات سمت.
سنایی، مهدی، عطری سنگری (1390). «مقایسه تحلیلی سیاست خارجی ایران و روسیه در آسیای مرکزی»، مطالعات اوراسیای مرکزی، سال چهارم، شماره 9، صص 38-21.
سیفزاده، سیدحسین (1377). «آسیای مرکزی: همگرایی منطقهای، توسعه ملی و نقش ایران در آن». مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، شماره 40.
دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال و دامنپاک جامی، مرتضی (1395). «دیپلماسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در آسیای مرکزی؛ ارزیابی 25 سال روابط اقتصادی ایران و جمهوری ها پس از استقلال»، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 96.
رمضانی بونش، فرزاد (1396). «مهمترین چالشهای مؤثر درکاهش روابط ایران و تاجیکستان»، قابل دسترس در سایت ایرنا.
عسگریان، عباسقلی؛ تاجیک، علی و نوروزی، رحیم (1396). «بررسی دیپلماسی عمومی فدراسیون روسیه در آسیای مرکزی(2016-2000)»، فصلنامه راهبرد سیاسی، سال اول، شماره 2، پاییز.
عزیزی، حمیدرضا (1393). آسیای مرکزی؛ عرصه مغفول در سیاست خارجی ایران، قابل دسترسی در http://www.tabnak.ir/fa/news/390856
عطایی، فرهاد و شیبانی، اعظم (1390). «زمینههای همکاری و رقابت ایران و روسیه در آسیای مرکزی در چارچوب ژئوپلتیک»، فصلنامه مطالعات اوراسیای مرکزی، سال چهارم، شماره 8.
علوی زاده سید محمد (2/7/1396) مروری بر مولفههای داخلی و خارجی موثر بر سیاست خصومت در تاجیکستان قابل دسترسی در. http://easterniran.com/fa/doc/analysis
عطری سنگری فاطمه،(10 مرداد 1396) روابط ایران و تاجیکستان؛ روندها و دورنما: http://www.tisri.org/default-2495.aspx
کرمی، جهامگیر و کریمیان، علیرضا (1396). «ایران و آسیای مرکزی روندهای منطقه ای و چشم اندازآینده»، فصلنامه سیاست جهانی، دوره ششم، شماره سوم.
کرمی، یوسف و نواختی مقدم، امین (1397). «موانع تحقق دموکراسی در آسیای مرکزی»، فصلنامه راهبرد سیاسی، سال چهارم، شماره 12، بهار.
کوزهگرکالجی، ولی (10/2/1396). افزایش تقابل دولت تاجیکستان با حزب نهضت اسلامی در سطح منطقهای و بینالمللی http://www.iras.ir/fa/doc/note/3150
کولایی، الهه (1380). «هم تکمیلی فرهنگی در دو سوی جیهون»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، شماره36، زمستان.
فلاحی، احسان و بصیری، محمدعلی (1396). «بررسی ریشه های داخلی نواقتدارگرایی در آسیای مرکزی در چارچوب الگوی نئوپاتریمونیالیستی»، دوفصلنامه جامعه شناسی سیاسی جهان اسلام، دور5.
لطفیزاده، ابوالفضل و صالحی، معصومه (1397). «فرصتها، مکانیزم ها و زمینه های راهبردی توسعه پایدار روابط ایران با شبکه منطقهای مسلماننشین آسیای مرکزی دردهه حاضر»، فصلنامه مطالعات سیاسی جهان اسلام، سال هفتم، شماره25.
محمودی عالمی، محبوبه (1390). اسلام گرایی و دولت در تاجیکستان: تجربه نهضت اسلامی تاجیکستان، پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران.
محمودی، مرتضی و لطیف اف جوره لطیفویچ (1394). «دین اسلام در روابط ایران و ملتهای آسیای مرکزی»، فصلنامه مطالعات روابط بینالملل، سال نهم، ش 29.
منتظمی، رویا (1374). تاجیکستان. تهران: نشر دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امورخارجه.
محمودی، مرتضی (1386). «آسیای مرکزی و رشد همکاریهای چند جانبه ایران و تاجیکستان»، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، سال شانزدهم، شماره 58.
منتظمی، رویا (1372). «نقش ایران در نظام جدید آسیای مرکزی و جنوب آسیا»، فصلنامه اطلاعات سیاسی– اقتصادی، شماره 76.
مجتهد زاده، پیروز (1376). «جغرافیا و سیاست در دنیای واقعیّت ها»، فصلنامه اطلاعات سیاسی-اقتصادی. شماره120.
ملکیان، محسن (1387). «تعاملات فرهنگی ایران و تاجیکستان»، فصلنامه تخصّصی علوم سیاسی، شماره اوّل، سال اوّل.
موسوی، سیدرسول (1382). صلح تاجیکستان به روایت اسناد، تهران: مرکز چاپ و انتشارات وزارت خارجه.
مومنی، مجید رضا و مودب، بهرنگ (1398). «ظرفیتها و مؤلفه های قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران درتاجیکستان»، همایش پیوندهای فرهنگی ایران با آسیای مرکزی و قفقاز.
میراحمدی، مریم (1372). «قوم تاجیک و فرهنگ تاجیکی در آسیای مرکزی»، فصلنامه مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز. دوره 1، شماره 4.
میرفخرایی، سیدحسن و مجید فیروزمندی (1396). «دیپلماسی فرهنگی ایران در آسیای مرکزی و قفقاز»، مجله مطالعات اوراسیای مرکزی، شماره دوم، دوره دهم، پاییز و زمستان.
نادری، احمد (1393). «از ژئوپلتیک دولت محور؛ به ژئوکالچو تمدن محور، خاورمیانه عرصه نبرد تمدنها»، دو فصلنامه مطالعات قدرت نرم، سال چهارم، شماره دهم.
نوری، علیرضا (1395). روسیه شناسی، موسسه فرهنگی مطالعات بین المللی ابرار معاصر تهران.
واعظی محمود (1386). ژئوپلیتیک بحران در آسیای مرکزی و قفقاز (بنیانها و بازیگران)، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی، وزارت امور خارجه.
هژبری، محمدعلی (01/07/1396). بحران در روابط ایران و تاجیکستان؛ علل و پیامدها http://article.irna.ir/fa/NewsPrint.aspx?ID=17854
Abolhassan Shirazi, Habibollah (2005). “Developing Relations between Iran and Central Asia; Providing Strategies”, Geography and Development, Vol. 3, No. 5, pp. 111-140.
Foozi, Yahya and Behrooz Payab (2012). “Islamist Movements in Central Asia”, Political Studies of the Islamic World, Vol. 1, 4.
Sirojjon, Berdikulov (2015). Formation of Multiparty System in Uzbekistan, 1985-2014, Himalayan and Central Asian Studies, Vol. 19, No 3/4.
Urasianet (2018). “Uzbekistan, Tajikistan Talk up New Era of Amity”, April20, Available at: https://eurasianet.org/uzbekistan-tajikistan-talk-up-new-era-ofamity, Accessed on: 5/4/2019.
Ziegler, Charles E (2010). "Civil society, political stability, and state power in Central Asia: cooperation and contestation", Democratization, Vol. 17, No. 5.
_||_