مسابقه تسلیحاتی و مدیریت دفاع منطقه ای در میان کشورهای حوزه خلیج فارس(2010-1990)
الموضوعات :هادی صادقی اول 1 , فرهاد قاسمی 2 , بهاره پورجم پورجم 3
1 - استادیار علوم سیاسی دانشگاه شیراز
2 - دانشیار روابط بین الملل دانشگاه تهران
3 - کارشناس ارشد مطالعات خاورمیانه
الکلمات المفتاحية: امنیت, خلیج فارس, مسابقه تسلیحاتی, ناامنی, تسلیحات,
ملخص المقالة :
از دیرباز مجهز شدن به سلاح، از جمله کنش های راهبردی واحدهای سیستم بین الملل بوده که برای مدیریت و ﺗﺄمین امنیت خود بکارگرفته اند، البته این شکل از کنش منجر به بروز مسابقه های تسلیحاتی شده است.؛ این رقابت های تسلیحاتی در طی سال های اخیر با عینیت بیشتری در حوزه خلیج فارس، به خصوص کشورهای عرب این منطقه دیده شده است. به واقع صرف نظر از رقابت های راهبردی و ایدئولوژیک کشورهای عرب منطقه به ویژه در مقابل ایران، دولت های غربی و ایالات متحده، هم به صورت مستقیم، هم غیرمستقیم به دلیل مسائلی نظیر امنیت انرژی، بر معمای امنیت و ایجاد یا تشدید مسابقه های تسلیحاتی در این منطقه افزوده اند. نظر بر همین ﻣﺴﺄله، شناخت ماهیت و ابعاد مختلف رقابت های تسلیحاتی حوزه خلیج فارس در گستره ﺗﺄمین امنیت منطقه ای اهمیت بسیار زیادی دارد. ما در این مقاله درصدد هستیم با توجه به این ﻣﺴﺄله، الگو و مدل حاکم بر منازعات و رقابت های تسلیحاتی منطقه را در بازه زمانی 2010-1990 در منطقه خلیج فارس به بحث بگذاریم. بدیهی است که اهمیت این بازه زمانی از آن روست که تحولات اساسی شکل دهنده مسابقه های تسلیحاتی در سطح جهانی و منطقه ای ﻣﺘﺄثر از مسائلی نظیر تبعات فروپاشی شوروی، ظهور جریانات افراطی(نظیر القاعده و طالبان)، حملات 11 سپتامبر 2001، اشغال عراق در سال 2003 و نظایر آنها کم و بیش سیاست بین الملل و به ویژه منطقه خاورمیانه را ﻣﺘﺄثر ساخت.
منابع:
- بلامی، الکس. جی (1386)، جوامع امن و همسایگان؛ دژهای منطقهای یا هم‌گرایان جهانی، مترجمان محمود یزدان‌فام و پریسا کریمی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
- قاسمی، فرهاد (1384)، اصول روابط بین الملل، تهران: میزان.
- کامروا، مهران (1388)، خاورمیانه معاصر، ترجمه محمدباقر قالیباف و سیدموسی پورموسوی، تهران: قومس.
- گری، کالین.اس (1378)، سلاح جنگ افروز نیست، ترجمه احمد علیخانی، چاپ اول، تهران: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران.
- مشیرزاده، حمیرا (1391)، تحول در نظریههای روابط بینالملل، تهران: سمت.
- باقیان، مرتضی، حسینی، سیدحمید و موسینژاد، محمدجواد (1391)، «جایگاه کشورهای منطقه خلیجفارس در سیاستهای ﺗﺄمین انرژی اتحادیه اروپا»، فصلنامه پژوهشهای روابط بینالملل، دوره نخست، شماره ششم، زمستان.
- سازمند، بهاره، عظیمی، ابوالفضل و نظری، علی اکبر(1389)، «نظریه موازنه قدرت والتز: نقد و بررسی کارآمدی آن در عصر حاضر»، فصلنامه روابط خارجی، سال دوم، شماره چهارم، زمستان.
- صادقی اول، هادی و نقدی عشرتآباد، جعفر(a1393)، «روابط ایران و دژ منطقهای شورای همکاری خلیجفارس»، فصلنامه سیاست جهانی، شماره 4، زمستان.
- صادقی اول، هادی و نقدی عشرت آباد، جعفر (b1393)، «واکنش شورای همکاری خلیجفارس به بیداری اسلامی»، فصلنامه مطالعات سیاسی جهان اسلام، شماره 11، پاییز.
- عباسی، ابراهیم، پورجم، بهاره و ماندگار، علی (1394)، «بررسی تطبیقی جایگاه ارتباطی خاورمیانه شمالی با آسیای مرکزی در مقایسه با سایر حوزههای خاورمیانه»، دو فصلنامه مطالعات اوراسیای مرکزی، شماره 2، پاییز و زمستان.
- قاسمی، فرهاد (1390)، «موانع تشکیل رژیم امنیتی منطقهای کنترل تسلیحات در خاورمیانه»، فصلنامه بین المللی روابط خارجی، سال سوم، شماره 3.
- Richardson. F, Lewis (1960), Arms and Insecurity, Chicago, IL. Boxwood Press.
- Waltz N, Kenneth (1979), Theory of International Politics, New York: Random House.
- Glaser. L, Charles (2004), “When Are Arms Races Dangerous?” Journal of International Security, Vol. 28 .
- Intriligator D. Michael & Brito, Dagobert (2000), “Arms Races”, Defense and Peace Economics, Vol 11.
- Koubi, Vally & Lalman, David (2007), “Distribution of Power and Military R&D”, Journal of Theorical Politics, Vol. 19.
- Lamblet C. John(1976) , “Do Arms Races Lead to War? ”, Journal of Peace Research, University of Lausanne, Vol.12
- Russell, A. James (2008), “A Tipping Point Realized? Nuclear Proliferation in The Persian Gulf And Middle East”, Contemporary Security Policy, Vol. 29.
- Salehzadeh, Alan (2013),“Iran’s Domestic and Foreign Policies”, National Defense University, Department of Strategic and Defense Studies, Vol. 4, No. 49, Available at:
https://www.salehzadeh.files.wordpress.com
- Cordesman, H. Anthony & Nerguizian, Aram (2010), “The Gulf Military Balance in 2010, CSIS )2016/12/2)”, available at: http://www.google.com.
_||_