بررسی دیدگاه احزاب بریتانیا درباره برگزیت با تاکید بر نظریات توسعه سیاسی

الموضوعات :

پویا کلانتری ¹ , حمید هوشنگی ² , سبحان بیات ³

1 - دانشجوی کارشناسی ارشد معارف اسلامی و علوم سیاسی دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران
2 - استادیار معارف اسلامی و علوم سیاسی دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران
3 - دانشجوی کارشناسی ارشد معارف اسلامی و علوم سیاسی دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 10 الجمعة , ذو الحجة, 1441 تاريخ التأكيد : 10 الجمعة , ذو الحجة, 1441 تاريخ الإصدار : 03 السبت , محرم, 1442

الکلمات المفتاحية: اتحادیه اروپا, توسعه سیاسی, احزاب سیاسی, بریتانیا, برگزیت,

ملخص المقالة :

بریتانیا در اتحادیه اروپا عضوی است که هیچ‌گاه با این سازمان پیوند وثیقی نداشته و حتی در مواردی چارچوب‌های اتحادیه اروپا در حوزه مالی و روادید را نپذیرفته است. آخرین نمونه از ناهمدلی بریتانیا با اتحادیه با برگزاری همه‌پرس جدایی در سال 2016 قابل مشاهده است. جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا، مخالفان و موافقانی را در بین مردم و احزاب سیاسی این کشور به همراه داشته است. در این مقاله، نگارندگان از طریق روش تحلیل ثانویه به گردآوری نظرات توسعه سیاسی و همچنین دیدگاه احزاب اصلی بریتانیا در رابطه با برگزیت پرداخته‌اند و سپس با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی تاثیر نظریات توسعه سیاسی به عنوان متغیر مستقل بر روی رویکرد احزاب نسبت به مسئله برگزیت به عنوان متغیر وابسته پرداخته‌اند. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی دیدگاه احزاب سیاسی بریتانیا در روند برگزیت بر اساس نظریات توسعه سیاسی است. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می‌دهد که با تکیه بر نظریات توسعه سیاسی، تا حدود زیادی می‌توان دیدگاه احزاب سیاسی بریتانیا را در حوزه برگزیت تحلیل نمود. برای مثال حزب کارگر با برگزیت موافق است ولی سیر پیش روی آن مخالف توسعه سیاسی است، چرا که به دنبال مواردی مثل اقتصاد دولتی است.

المصادر:

• ابوالحسن شیرازی، حبیب‌اله (1396). «برگزیت و پیامدهای حقوقی، ژئوپلیتیکی و سیاسی- امنیتی آن»، فصلنامه سیاست جهانی، دوره 6، شماره 22، زمستان.


• احمدی، یعقوب؛ قادر زاده، امید (۱۳۹۳). «گونه شناسی ارزش‌های فرهنگی مبتنی بر هویت»، پژوهشنامه توسعه فرهنگی و اجتماعی، دوره 1، شماره 1، بهار.


• امین، سید حسن (1382). «ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺩﺭ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﯽ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻧﯽ ﺍﻧﮕﻠﯿﺲ»، ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺳﯿﺎﺳﯽ-ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ، شماره 196-195، آذر و دی.


• امین‌زاده، محسن (1376). «توسعه سیاسی»، مجله اطلاعات سیاسی و اقتصادی، شماره 118-117، خرداد و تیر.


• ایوبی، حجت‌الله (۱۳۷۷). «نقد نظریه‌های غرب محور در توسعه سیاسی»، فصلنامه مطالعات راهبردی، شماره 1، پاییز.


• آزادی، افشین؛ ترابی، محمد و حیدرپور، ماشاءالله (1399). «جمهوری اسلامی ایران و فضای مجازی؛ راهکارهایی برای حل چالش‌ها»، فصلنامه مطالعات دفاع مقدس، سال ششم، شماره 3، صص 147-178.


• بایندر، لئونارد (1377). «بحرانهای توسعه سیاسی»، ترجمه غلامرضا خواجه سروی، مطالعات راهبردی، شماره 1، پاییز.


• بشیریه، حسین (۱۳۷۷). «از دیالکتیک تمدن‌ها تا دیالوگ تمدن‌‌ها»، فصلنامه گفتمان، شماره 3، زمستان.


• پالمر، رابرت روزول (۱۳۵۷). تاریخ جهان نو، ترجمه ابوالقاسم طاهری، تهران: انتشارات امیرکبیر.


• جنیدی، رضا و ملائی، مسعود (1398). «راهبردهای مبتنی بر قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در مقابله با قدرت هوشمند ایالات متحده آمریکا»، فصلنامه راهبرد سیاسی، دوره 3، شماره 8، صص 65-89.


• حاتم‌زاده، عزیز الله و نورعلی‌وند، یاسر (1397). «روابط فراآتلانتیک پس از برگزیت و ترامپ؛ پیامدها برای ایران»، فصلنامه مطالعات راهبردی، دوره 21، شماره 81، پاییز.


• خانی، حسین (۱۳۹۱). «نظریه کارکردگرایی (فونکسیونالیسم)»، نشریه اطلاعات سیاسی و اقتصادی، 290.


• ذولفقاری، مهدی و دشتی، فرزانه (1397). «مؤلفه‌ها و ظرفیت‌های قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در دیپلماسی فرهنگی»، دو فصلنامه مطالعات قدرت نرم، دوره 8، شماره 2، صص 127-154.


• زیبایی نژاد، مریم (1398). «احیای انگاره‌های مهم هویتی در پرتو انقلاب اسلامی ایران»، فصلنامه پژوهش های انقلاب اسلامی، دوره 8، شماره 29، صص 187-206.


• ساوه درودی، مصطفی؛ خلیلی، ابراهیم و ملکی، عباس (1392). «بحران‌های سیاسی و توسعه سیاسی در ایران»، فصلنامه امنیت پژوهی، شماره


• سیاروف، آلن م. (1380). «دموکراسی زودرس، پیشبرد توسعه، و عوامل سیاسی ـ فرهنگی»، ترجمه علیرضا سمیعی اصفهانی، نشریه اطلاعات سیاسی و اقتصادی، شماره 172-171.


• صباغیان، علی؛ باقری، ابراهیم (1396). «بررسی و تحلیل ساختارمند روابط بریتانیا و اتحادیه اروپا از عضویت تا برگزیت (بر اساس رویکردهای بین حکومت‌گرایی و فراملی‌گرایی)»، فصلنامه سیاست، دوره 47، شماره 4، زمستان.


• فرقانی، محمدمهدی (۱۳۸۱). «تحول گفتمان توسعه سیاسی در ایران»، فصلنامه علوم اجتماعی، دوره 9، شماره 17، بهار.


• کاظمی، پریسا و بشیری، اکبر (1398). «سازوکارهای تضمین حقوق بنیادین بشر در نظام حقوقی عمومی ایران»، دو فصلنامه مطالعات حقوق بشر اسلامی، دوره 8، شماره 16، بهار و تابستان، صص 140-119.


• محمدی، سید فریدون (1397). «ﺭﻭﯾﮑﺮﺩ ﻭ ﻧﻘﺶ ﺍﻧﮕﻠﯿﺲ ﺩﺭ ﻓﺮﺟﺎﻡ ﺍﺗﺤﺎﺩﯾﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﯿﻦ‌ﺍﻟﻤﻠﻞ»، ﭘﮋﻭﻫﺶ ﻫﺎﯼ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﯾﺎﺭ، دوره 1، شماره 3، پاییز.


• ملت، محمدرضا و عابدینی، عبدالله (1396). «آثار حقوقی بین‌المللی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا»، مطالعات حقوق و علوم سیاسی، دوره 47، شماره 2، تابستان.


• ﻣﻮﺭﯾﺲ، ﺩﻭﻭﺭﮊﻩ (1351) «ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺳﯿﺎﺳﯽ: ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻬﺎﯼ ﺫﯼ نفوذ: ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺍﺭﻭﭘﺎﺋﯽ ﻣﻌﺎﺻﺮ»، ترجمه: ابوالفضل قاضی، ﺩﺍﻧﺸﮑﺪﻩ ﺣﻘﻮﻕ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ ﺳﯿﺎﺳﯽ (ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﻬﺮﺍﻥ)، شماره ۱2، زمستان.


• نقیب‌زاده، احمد و همویی، فاطمه (1392). «انگلیس و اروپا، تحلیل گفتمان سیاست خارجی (مدل لاکلاو و موف)»، فصلنامه تحقیقات سیاسی بین‌المللی، دوره 5، شماره ۱4، بهار.


• نورعلی‌وند، یاسر (1395). «برگزیت و تاثیر آن بر منافع ملی ایران»، دیدبان امنیت ملی، شماره 52، مرداد.


• هدی، فرل (۱۹۷۸). مدیریت در کشورهای در حال توسعه». مدیریت عمومی (چشم‌انداز تطبیقی)، ترجمه حسن دانایی فرد، تهران: مؤسسه خدمات فرهنگی رسا.


• هنکاک، دانلد (1393). سیاست و حکومت در بریتانیای کبیر و آلمان، ترجمه حسین نورانی و جعفر جعفری. تهران: انتشارات خرسندی.


• Burns, William E., (2009). A Brief History of Great Britain. New York: Maple-Vail Book Manufacturing Group.


• David Cameron’s Government (2015). National Security Strategy and Strategic Defense and Security Review 2015. UK: Williams Lea Group.


• Garnett, Mark& Mabon, Simon & Smith, Robert (2018). British Foreign Policy since 1945. New York & London: Routledge.


• Girvin, Brian (1999). Nationalism and the Continuation of Political Conflict in Ireland. The British Academy.