شیوه عملی ﺣﻞ و ﻓﺼﻞ اﺧﺘﻼﻓﺎت در ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺠﺎرت ﺟﻬﺎﻧﻰ بر محور روش ﺷﺒﻪ ﻗـﻀﺎﻳﻰ DSu
الموضوعات : تحقیقات حقوقی بین المللی
فاطمه صفری
1
(دانشجوی دکتری حقوق بین الملل، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران.)
علی پورقصاب امیری
2
(عضو هیات علمی گروه حقوق، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران.(نویسنده مسئول))
علیرضا جهانگیری
3
(عضو هیات علمی گروه حقوق، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران.)
الکلمات المفتاحية: WTO, سازمان جهانی تجارت. تفاهم نامه حل و فصل اختلافات تجاری, سازمان جهانی تجارت.رکن حل وفصل اختلافات,
ملخص المقالة :
روش ﺣﻞ اﺧﺘﻼف ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺠﺎرت ﺟﻬﺎﻧﻰ را ﻧـﻪ در روش ﺣﻘـﻮﻗﻰ ﻣﺤـﺾ و ﻧـﻪ در ﺷـﻴﻮه ﺣـﻞ اﺧﺘﻼف ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻣﺤﺾ ﻣﻰﺗﻮان آورد. و در واﻗﻊ ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪى ﺣﻘﻮق ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻞ را در اﻳـﻦ زﻣﻴﻨـﻪ ﻧﻤﻰﺗﻮان ﺻﺎدق داﻧﺴﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻘﺴﻴﻢﺑﻨﺪى دﻳﮕﺮى ﺑﺎ ﻋﻨﻮان روش ﺷﺒﻪ ﻗﻀﺎﻳﻰ ﻳﺎ ﻣﺨﺘﻠﻂ اراﺋﻪ ﻛﺮد و ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﻞ اﺧﺘﻼف ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺠﺎرت ﺟﻬﺎﻧﻰ را ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑـﺎ اﻳـﻦ روش داﻧـﺴﺖ. دﻟﻴـﻞ اﻳـﻦ ﻣﻄﻠﺐ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ روش ﺣﻞ اﺧﺘﻼف ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺮﻛﻴﺒﻰ از روﺷﻬﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻣﺠﻤـﻮع از ﻫﺮ دﺳﺘﻪ روﺷﻬﺎى ﺳﻴﺎﺳﻰ و ﺣﻘﻮﻗﻰ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ اﺳﺖ. آﻏﺎز ﭘﺮوﺳﻪ رﺳﻴﺪﮔﻰ ﺑـﺎ ﻣـﺸﻮرت اﺟﺒـﺎرى ﺑﻴﻦ دوﻟﺘﻬﺎى ﻃﺮف اﺧﺘﻼف اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ روش ﺳﻴﺎﺳﻰ اﺳﺖ و در ﭘﻰ اﻧﻘـﻀﺎى ﻣﻬﻠﺘﻰ ﻣﻌﻴﻦ،ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻫﻴﺎت رﺳﻴﺪﮔﻰ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻰ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻮﻋﻰ ﻧﻬـﺎد ﻗﺎﺑـﻞ ﻣﻘﺎﻳـﺴﻪ ﺑـﺎ داورى ﻳـﺎ ﺣﺘـﻰ ﺳﺎزش ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻰﺷﻮد و ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪ ﻣﻨﺤﻞ ﻣﻰﮔﺮدد ﺑﻪ ﻋﻼوه وﺟﻮد رﻛﻦ اﺳﺘﻴﻨﺎﻓﻰ در اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ، ﺧﺼﻴﺼﻪاى ﻛﺎﻣﻼً ﻗـﻀﺎﻳﻰ ﺑـﻪ اﻳـﻦ ﻧﻈﺎم ﻣﻰﺑﺨﺸﺪﺑﻪ. اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻧﻬﺎﻳﺘﺎً ﻧﻤﻰﺗﻮان ﻧﻈﺎم ﻣﺰﺑﻮر را ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪ در زﻣﺮه ﺷﻴﻮهﻫـﺎى ﺣﻘـﻮﻗﻰ ﻳﺎ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺣﻞ اﺧﺘﻼف داﻧﺴﺖ. اﻣﺎ ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﻧﻈﺎم ﻣﺰﺑﻮر در ﭘـﻰ اﺻـﻼﺣﺎت دور اروﮔﻮﺋـﻪ ﮔﺮاﻳﺶ ﺑﻴﺸﺘﺮى ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻗﺎﻋﺪهﻣﻨﺪى و ﻗﻀﺎﻳﻰ ﺷﺪن ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ و اﻋﺘﺒﺎر ﻋﻮاﻣﻞ ﺣﻘـﻮﻗﻰ در آن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ، آن را روش ﺷﺒﻪ ﻗﻀﺎﻳﻰ ﻣﻰﻧﺎﻣﻴﻢ.
