پتانسیل زیست درمانی باکتری‌های گرم مثبت بومی جداسازی شده از خاک آلوده به هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه ای

الموضوعات :

سمیه اسکندری ¹ (دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان، گروه خاک شناسی)
مهران هودجی ² (دانشیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان، گروه خاک شناسی)
آرزو طهمورث پور ³ (استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان، گروه علوم پایه پزشکی)
آتوسا عبدالهی ⁴ (استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان، گروه شیمی)

تاريخ الإرسال : 04 الخميس , ذو القعدة, 1433 تاريخ التأكيد : 08 الإثنين , ربيع الثاني, 1434 تاريخ الإصدار : 20 الإثنين , جمادى الأولى, 1434

الکلمات المفتاحية: واکنش زنجیره ای پلیمراز, هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه ای, خاک های آلوده, زیست پالایی,

ملخص المقالة :

سابقه و هدف: هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه ای پراکنش وسیعی در محیط زیست دارند و به عنوان یکی از عوامل سرطان زا و جهش زا در موجودات مطرح میباشند. از بین تمامی روش‌های حذف آلودگی، زیست پالایی به کمک فرآیندهای میکروبی با کمترین مقدار انرژی، ماده شیمیایی و زمان قادر به تبدیل آلاینده‌ها به مواد غیرسمی می باشند. این مطالعه با هدف بررسی امکان رشد باکتری‌های بومی جداسازی شده از خاک آلوده به نفت در حضور ترکیبات PAH در آزمایشگاه و نیز شناسایی آنها با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز انجام شده است. مواد و روش ها: نمونه های مورد پژوهش از خاک های آلوده اطراف مخازن نفت و بنزین پالایشگاه شهر اصفهان جمع آوری گردید. در ابتدا با استفاده از محیط کشت پایه حاوی غلظت 12/8 میلی گرم بر لیتر از 16 ترکیب PAH، باکتری‌های بومی از خاک آلوده به این ترکیبات جداسازی گردید. سپس باکتری‌هایی که قادر به رشد و تکثیر در حضور این ترکیبات بودند با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی و روش تعیین توالی ژنوم شناسایی و به عنوان گونه های جدید ثبت گردیدند. یافته ها: نتایج نشان داد که تقریباً 13/3 درصد از کل باکتری‌های هتروتروف قدرت تجزیه کنندگی هیدروکربن‌ها را دارند. پس از ارزیابی آزمون‌های بیوشیمیایی و تعیین توالی مشخص گردید که باکتری‌های بومی جداسازی شده به گونه های باسیلوس لیکنی فورمیسATHE9 ، باسیلوس مجاونسیس ATHE13 و گونه ای خاص از باسیلوس (ATHE10) تعلق دارند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تأیید کننده اهمیت و کارایی باکتری‌های بومی در راستای پالایش آلودگی ترکیبات PAH از محیط‌های آلوده می باشد.

المصادر:

1. Nie M, Zhang XD, Wang JQ, Jiang LF, Yang J, Quan ZX, Cui XH, Fang CM, Li B. Rhizosphere effects on soil bacterial abundance and diversity in the Yellow River Deltaic ecosystem as influenced by petroleum contamination and soil salinization. Soil Biol Biochem. 2009; 41(12): 2535-2542.

2. Jacobsen CS. Plant protection and rhizosphere colonization of barley by seed inoculated herbicide degrading Burkholderia (Pseudomonas) in 2,4-D contaminated soil. Plant and Soil. 1997; 189(1): 139-144.

3. Kaksonen AH, Jussila MM, Lindstrom K, Suominen L. Rhizosphere effect of Galega orientalis in oil-contaminated soil. Soil Biol Biochem. 2006; 38(4): 817-827.

4. Johnsona DL, Anderson DR, McGratha SP. Soil microbial response during the phytoremediation of a PAH contaminated soil. Soil Biol Biochem. 2005; 37(12): 2334-2336.

5. Baek SO, Field RA, Goldstone ME, Kirk PW, Lester JN, Perry R. A review of atmospheric poly cyclic aromatic hydrocarbons: sources, fate and behavior. Water Air Soil Poll. 1991; 60: 279-300.

6. Niel P. Environment Chemistry. 2 nd .Chapman and Hall London SE1 8HN, UK. 1995.

7. World Health Organization. Selected non heterocyclic poly cyclic aromatic hydrocarbons environmental health criteria 202 international program on chemical safety WHO Geneva, 1998.

8. US-EPA. Code of Federal Regulation Title 40 part 60 Subparts D Da Db Dc. Environmental Protection Agency. Washington DC, 1997.

9. Su YH, Yang XY. Interactions between selected PAHs and the microbial community in rhizosphere of a paddy soil. Sci Total Environ. 2009; 407(3): 1027-1034.

10. Haritash AK, Kaushid CP. Biodegradation aspects of poly aromatic hydrocarbons (PAHs). J Hazard Mater. 2009; 169(1-3): 1-15.

11. Aitken MD, Stringfellow WT, Nagel RD, Kazunga C, Chen SH. Characteristics of Phenanthrene-degrading bacteria isolated from soils contaminated with polycyclic aromatic hydrocarbons. Can J Microbiol. 1998; 44(8): 743-752.

12. Andreoni V, Cavalca L, Rao MA, Nocerino G, Bernasconi S, Dell'Amico E, Colombo M, Gianfreda L. Bacterial communities and enzyme activities of PAHs polluted soils. Chemosphere. 2004; 57(5): 401-12.

13. Ma J, Xu L, Jia L. Degradation of polycyclic aromatic hydrocarbons by Pseudomonas sp. JM2 isolated from active sewage sludge of chemical plant. J Environ Sci. 2012; 24(12): 2141-2148.

14. Maiti A, Das S, Bhattacharyya N. High gelatinase activity of a newly isolated polycyclic aromatic hydrocarbon degrading bacteria Bacillus weihenstephanensis strain AN1. J Pharm Res. 2013; 6(1): 199-204.

15. Rhoades JD. Cation exchange capacity. Methods of soil analysis, part 2. American Society Agronomy, 1986.

16. Jacques RJ, Okeke C, Bento M, Peralba M, Camargo A. Improved enrichment and isolation of polycyclic aromatic hydrocarbons PAH–degrading microorganism in soil, using Anthracene as model PAH. Curr Microbiol. 2009; 58(6): 628-634.

17. Lee SH, Lee WS, Lee CH, Kim JG. Degradation of Phenanthrene and Pyrene in rhizosphere of grasses and legumes. J Hazard Mater. 2008; 153(1-2): 892-898.

18. Neuman G, Teras R, Monson L, Kivisaar M, Schauer F, Heipieper HJ. Simultaneous degradation of atrazine and phenol by Pseudomonas sp. strain ADP: effects of toxicity and adaptation. Appl Environ Microb. 2004; 70(4): 1907-1912.

19. Eskandary S, Tahmourespour A, Hoodaji M. Investigation of growth and removal of phenol by isolation of bacterium from industrial waste water in vitro.  Journal of Water Wastewater. 2011; 78: 78-85. [In Persian]

20. Holt G, Krieg R, Sneath A, Staley T, Williams T. Bergey’s manual of determinative bacteriology. 9^th edition. Williams and Wilkins publisher. 1994; 450p.

21. Mcpherson MJ, Muller S. Polymerase Chain Reaction, Bios scientific publisher. New York: Oxford. 2000; 250p.

22. Banks MK, Govindaraju RS, Schwab AP, Kulakow P. Field demonstration. In: Fiorenza S, Oubre CL, Ward CH (Eds.). Phytoremediation of Hydrocarbon-Contaminated Soil. Lewis Publishers, Boca Raton, FL, 2000; pp. 3-88.

23. United State Environmental Protection Agency (USEPA). Office of solid waste Washington DC 20460, polycyclic aromatic hydrocarbons. 2008.

24. Toledo FL, Calvo C, Rodelas B, Gonzalez-Lopez J. Selection and identification of bacteria isolated from waste crude oil with polycyclic aromatic hydrocarbons removal capacities. Syst Appl Microbiol. 2006; 29(3): 244-252.

25. Thenmozhi R, Praveenkumar D, Priya E, Nagasathy A, Thajuddin N. Evaluation of aromatic and polycyclic hydrocarbon degrading abilities of selected bacterial isolates. Journal of Microbiology and Biotechnology Research. 2012; 2(3): 445-449.

26. Dean-Ross D, Moody JD, Freeman JP, Doerge DR, Cerniglia CE. Metabolism of anthracene by a Rhodococcus species. FEMS Microbiol Lett. 2001; 204(1): 205-211.

27. Eman AHM, Naeima MHY, Azza GF. Isolation and molecular identification of poly aromatic hydrocarbons-utilizing bacteria from crude petroleum oil samples. Afr J Microbiol Res. 2012; 6(49): 7479-7484.

28. Yuan SY, Chang SW, Chang BV. Biodegradation of poly cyclic aromatic hydrocarbons in sludge. Bull Environ Contam Toxicol. 2003; 71(3): 625-632.

29. Tebyanian H, Hassanshahian M, Karimi nik A. Identification of alkane hydroxylase gene in aliphathic-degrading bacteria isolated from waste oil. J Microb World. 2013; 5(3&4): 105-114.

30. Leys NM, Ryngaert A, Bastiaens L, Verstraete W, Top EM, Springael D. Occurrence and phylogenetic diversity of Sphingomonas strains in soils contaminated with polycyclic aromatic hydrocarbons. Appl Environ Microbiol. 2004; 70(4): 1944-1955.

31. Singer AC, Van der Gast CJ, Thompson IP. Perspectives and vision for strain selection in bioaugmentation. Trends Biotechnol. 2005; 23(2): 74-77.