مقایسه خاصیت آنتی اکسیدانی پاستیل غنی سازی شده با جلبک Chlorella vulgaris با پاستیل معمولی
الموضوعات :
فاطمه عرب سرخی
1
(دانشگاه آزاد واحد تهران شمال- دانشکده علوم و فنون دریایی)
شیلا صفاییان
2
(دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال)
لیدا سلیمی
3
(دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال)
الکلمات المفتاحية: DPPH, آنتی اکسیدان, کلرلا ولگاریس, پاستیل,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر به بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی و میزان ترکیبات پلی فنولی پاستیل غنی سازی شده با جلبک سبز Chlorella vulgarisپرداخته است. همچنین میزان رطوبت، خاکستر و اسیدیته نمونه های تولیدی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، نمونه های پاستیل با مقادیر 1، 3 و 5 گرم از پودر خشک شده جلبک Chlorella vulgarisتولید گردید. خاصیت آنتی اکسیدانی جلبک و فرآورده ها با استفاده از روش DPPH و میزان ترکیبات پلی فنولی با استفاده از روش فولین سیوکالتو مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان رطوبت، خاکستر و اسیدیته با استانداردهای پاستیل مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج ارزیابی نشان دادند که پاستیل های تولیدی به دلیل وجود جلبک سبز کلرلا ولگاریس دارای خاصیت آنتی اکسیدانی برابر 3/0± 73/1بر حسب گالیک اسید بودند. همچنین، این جلبک حاوی میزان قابل قبولی از ترکیبات پلی فنولی 1/0± 27بر حسب گالیک اسید بود. میزان رطوبت در تمامی نمونه های تولید شده ثابت و برابر با 12/2 بود و میزان خاکستر در نمونه ها افزایش یافت و میزان اسیدیته کاهش نشان داد. مقایسه نتایج به دست آمده برای خاصیت آنتی اکسیدانی نمونه های تولیدی با مقادیر مشابه مواد غذایی به روش های DPPH، ABTS و ORAC، نشان می دهد که این محصولات در گروه سبزیجات با خاصیت آنتی اکسیدانی بالا قرارمی گیرند. میزان استاندارد خاکستر و اسیدیته برای محصول پاستیل به ترتیب برابر 5/0 و 5/2 بدست آمد. نتایج تحقیق برای هر نمونه تولیدی، هیچ یک از استانداردها را نقض نکرده است.
موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران. 1388. فرآوده های ژله ای- ویژگی ها و روش های آزمون، شماره 2682، چاپ دوم.
Brand-Williams, W., Cuvelier, M.E. & Berset, C. 1995. Use of a free radical method to evaluate antioxidant activity. A Review. Food Science and Technology, 28 (1): 25-30.
Floegel, A., Kim, D., Chung, S., Koo, S. & Chun, O. 2011. Comparison of ABTS/DPPH assays to measure antioxidant capacity in popular antioxidant-rich US foods. Journal of Food Composition and Analysis, 24 (7): 1043-1048.
Gouveia, L., Raymundo, A., Batista, A. P., Sousa, I. & Empis. J. 2006. Chlorella vulgaris and Haematococcus pluvialis biomass as colouring and antioxidant in food emulsions. European Food Research and Technology, 222: 362-367.
Gouveia, L. Batista, A., Miranda, A., Empis, J. & Raymundo, A. 2007. Chlorella vulgaris biomass used as colouring source in traditional butter cookies. Innovative Food Science & Emerging Technologies, 8 (3): 433–436.
Kaur, G. Kathariya, R. Bansal, Sh. & Singh, A. 2016. Dietary antioxidants and their indispensable role in periodontal health. Food and Drug Analysis, 24 (2): 239-246.
Miranda, M.S., Sato, S. & Mancini-Filho, J. 2001. Antioxidant activity of the microalga Chlorella vulgaris cultered on special conditions. Bollettino chimico farmaceutico, 140 (3): 165-168.
Safi, C. Zebib, Bachar. Mehrab, O. Pontalier, P. Y. Vasca-Garcia, C. 2014. Morphology, composition, production, processing and applications of Chlorella vulgaris: A review. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 35: 268-275.
Slinkard, K. & Singleton, V.L. 1977. Total phenol analysis; automation and comparison with manual methods. American Journal of Enology and Viticulture, 28: 49-55.
Vijayavel, K., Anbuselvam, C. & Balasubramanian, M. P. 2007. Antioxidant effect of the marine algae Chlorella vulgaris against naphthalene-induced oxidative stress in the albino rats. Molecular and Cellular Biochemistry, 303: 39–44.
Yamaguchi, K. 1996. Recent advances in microalgal bioscience in Japan, with special reference to utilization of biomass and metabolites: A Review. Journal of Applied Phycology, 8: 487–502.
