تأثیر هورمون LHRH-A2به تنهایی و در ترکیب با پیموزاید بر القاء رسیدگی نهایی در ماهی گورامی سه خال (Trichogaster trichopterus)
الموضوعات :طاهره ناجی 1 , همایون حسین زاده صحافی 2 , گاناز شکیباییان 3 , محمد کریم جاذبی زاده 4 , شهرام اجتماعی مهر 5
1 - واحد علوم دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی
2 - موسسه تحقیقات شیلات ایران
3 - واحد علوم دارویی، دانشگاه آزاد اسلامی
4 - شرکت مهندسی لار
5 - دانشکده پزشکی، دانشگاه تهران
الکلمات المفتاحية: ماهی گورامی سه خال, پیموزاید, رسیدگی نهایی,
ملخص المقالة :
در این تحقیق، تأثیر هورمون LHRH-A2 به تنهایی و همراه با آنتاگونیست دوپامین (پیموزاید) بر القای رسیدگی نهایی در ماهی گورامی سه خال مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور 80 قطعه ماهی ماده بالغ به وزن 5/3-5/2 گرم در 8 گروه تیماری مورد ارزیابی قرار گرفتند.ماهیان در گروه های مختلف تیماری تحت درمان با LHRH-A2(دوزهای 2 و 8 میکروگرم در هرکیلو گرم وزن ماهی)، پیموزاید (دوز 50 میکروگرم در هر کیلو گرم وزن ماهی) و ترکیبی از LHRH-A2 و پیموزاید با دوزهای ذکر شده قرار گرفتند. 2 گروه به عنوان کنترل و 1 گروه به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. کنترل های 1و2 به ترتیب دریافت کننده DMSO/PG به نسبت 1به 9و FIA/Saline به نسبت1 به 1 بودند. 7 روز پس از انجام تزریقات، میانگین درصد شاخص گنادی و ساختار بافت شناسی تخمدان ماهیان تحت تیمار با گروه شاهد مقایسه گردید. بررسی نتایج حاصل از مقایسه میانگین درصد شاخص گنادی، اختلاف معنی داری را در تیمارهای دوم با درصد GSI (477/4) و پنجم با درصد GSI (027/5) که دریافت کننده دوز 8 میکروگرم LHRH-A2 به تنهایی و همراه با پیموزاید بودند، در مقایسه با گروه شاهد با درصدGSI(92/2 ) نشان داد (P<0.05). این امر در بررسی مقاطع بافتی نیز مورد تأیید قرار گرفت. نتایج بافتی، حاکی از تأثیرگذاری بیشتر تیمار پنجم بر تسریع رسیدگی نهایی در ماهی گورامی سه خال بود.
