اثربخشی درمان گروهی مدیریت تنیدگی بر اضطراب دوران بارداری و پارامترهای فیزیولوژیک نوزادان
الموضوعات :مهسا کاراموزان 1 , قاسم عسکری زاده 2 , علی دره کردی 3
1 - کارشناس ارشد روان شناسی عمومی
2 - استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان
3 - دانشجوی دکتری دانشگاه شهید چمران اهواز
الکلمات المفتاحية: اضطراب, بارداری, پارامترهای فیزیولوژیک, مدیریت تنیدگی شناختی‌ـ‌رفتاری,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر تعیین اثر آموزش مدیریت تنیدگی شناختی‌ـ‌رفتاری بر میزان اضطراب دوره بارداری و پارامترهای فیزیولوژیک نوزادان بود .این مطالعه به روش شبهتجربی و با استفاده از طرح پیشآزمونـپسآزمون با گروه گواه انجام شد. 30 نفر از زنان باردار نخست‌زا که به مراکز بهداشتی درمانی کرمان مراجعه کرده بودند به روش نمونه‌برداری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش وگواه قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 12 جلسه، تحت آموزش مدیریت تنیدگی شناختی‌ـ‌رفتاری قرار گرفت. ابزارهای مورد سنجش، پرسشنامه اضطراب بارداری (RAQ، وندنبرگ، 1990) و پارامترهای فیزیولوژیک نوزادان (وزن، قد، اندازه دور سر و نمره آپگار) بود. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان دادند میانگین نمره‌های اضطراب گروه آزمایش در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون و همچنین نسبت به گروه گواه کاهش معناداری یافت. به عبارت دیگر، آموزش مدیریت تنیدگی شناختی‌ـ‌رفتاری، اضطراب دوره بارداری را به میزان قابل توجهی کاهش داد. همچنین نتایج نشان دادند بین پارامترهای فیزیولوژیک نوزادان دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت. بنابراین، می‌توان برای بهبود سلامت روانی دوره بارداری از درمانگری‌های روان‌شناختی مانند مدیریت تنیدگی به شیوه شناختی-رفتاری در مراکز بهداشتی درمانی استفاده کرد.
