نگرانی و حمایت اجتماعی در نوجوانی
الموضوعات :
آسیه اناری
1
(مربی جهاد دانشگاهی واحد تربیت معلم)
کارینه طهماسیان
2
(استادیار پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی)
محبوبه فتح‌آبادی
3
(کارشناس ارشد خانواده درمانی)
الکلمات المفتاحية: حمایت اجتماعی, نگرانی, نوجوانی,
ملخص المقالة :
این پژوهش با هدف شناخت رابطة نگرانی و حمایت اجتماعی در دورة نوجوانی انجام شد. گروه نمونه شامل 570 دانش‌آموز (292 دختر، 278 پسر؛ میانگین سنی= 85/16) بود. شرکت‌کنندگان، پرسشنامة حمایت اجتماعی کودکان و نوجوانان (طهماسیان، 1384) و پرسشنامة نگرانی پن‌ـ‌‌استیت (مایر و دیگران، 1990) را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که بین احساس نگرانی و حمایت اجتماعی در دختران و پسران و پایه¬های مختلف تحصیلی رابطة معنادارِ منفی وجود دارد. با افزایش حمایت اجتماعی، نگرانی در نوجوانان کاهش می‌یابد و با کاهش حمایت اجتماعی، نگرانی افزایش می‌یابد. همچنین، حمایت اجتماعی می‌تواند 14٪ از واریانس نگرانی را در نوجوانان تبیین کند. این یافته‌ها حاکی از آنند که حمایت اجتماعی می‌تواند عامل حفاظت‌کننده‌ای در مقابل نگرانی در سنین نوجوانی باشد. افزون بر این، خانواده و همسالان می‌تـوانند در برنامه‌های پیشگیرانه و درمانی برای کاهش و درمان نگرانی، تأثیرگذار باشند.
