رابطه نظریه ذهن با مهارت های اجتماعی با میانجیگری همدلی و تنظیم هیجان در کودکان دبستانی

الموضوعات :

مینا سنگ نورپور ¹ , زینب خانجانی ² , تورج هاشمی نصرت آباد ³

1 - گروه روانشناسی - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی - دانشگاه تبریز - تبریز - ایران
2 - گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
3 - گروه روانشناسی - دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی - دانشگاه تبریز - تبریز - ایران

تاريخ الإرسال : 19 الخميس , ذو القعدة, 1444 تاريخ التأكيد : 12 الأحد , جمادى الأولى, 1445

الکلمات المفتاحية: تنظیم هیجان, مهارت اجتماعی, نظریه ذهن, همدلی,

ملخص المقالة :

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه نظریه ذهن با مهارت‌های اجتماعی با میانجی‌گری همدلی و تنظیم هیجان در کودکان دبستانی بود. این مطالعه از نوع توصیفی – همبستگی بود. در این پژوهش از جامعه دانش‌آموزان دختر ششم ابتدایی شهر تبریز در سال 1401-1400 تعداد 375 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای خوشه‌ای انتخاب شدند. جهت اندازه‌گیری متغیرها از پرسشنامه مهارت‌های اجتماعی ماتسون، روتاتوری و هلسل (1983)، آزمون نظریه ذهن استیرنمن (1994)، پرسشنامه همدلی کودک و نوجوان اورگاو، ریف، بروخوف، کرون و گوروغلو (2017) و چک‌لیست تنظیم هیجانی کودکان و نوجوانان شیلد و کیکتی (1997) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری نشان داد که بین نظریه ذهن با مهارت‌های اجتماعی رابطه مستقیم وجود ندارد. اما بین نظریه ذهن با همدلی و با تنظیم هیجان و بین همدلی با مهارت‌های اجتماعی و تنظیم هیجان با مهارت‌های اجتماعی رابطه مثبت وجود دارد. همچنین همدلی و تنظیم هیجان قادرند به طور معناداری رابطه بین نظریه ذهن با مهارت‌های اجتماعی را میانجی‌گری کنند. مبتنی بر نتایج می‌توان بیان داشت که با افزایش سطح نظریه ذهن و بالا بردن همزمان سطح همدلی و تنظیم هیجان می‌توان مهارت‌های اجتماعی کودکان را بهبود بخشید.