ولایت از دیدگاه سید حیدر آملی و ملامحسن فیض کاشانی
الموضوعات : نامه الهیات
علیرضا ابراهیم
1
(
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تهران شمال
)
سید ابراهیم میرکاظمی
2
(
دانش آموختة کارشناسی ارشد ادیان و عرفان از دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تهران شمال.
)
الکلمات المفتاحية: انسان کامل, ولایت, امانت الهی, ولایت عام, ولایت خاص,
ملخص المقالة :
سید حیدر آملی و ملامحسن فیض کاشانی دو تن از مشاهیر امامیه هستند که آرائی عرفانی را در خصوص مفهوم ولایت ارائه نمودند. نظرات ایشان از این دیدگاه که هر یک متاثر از اندیشه های ابن عربی بوده اند، در این خصوص شباهت هایی با یکدیگر دارد. آملی و فیض قائل به تسری مقام ولایت حق تعالی به انسان کامل (ولی) بوده و برای اولیاء مراتبی را برشمرده اند که شامل مطلق و مقید و یا عام و خاص است. با توجه به خاستگاه های شیعی ایشان، ائمة اطهار (ع) مصادیق اتم ولایت در مقام انسانی به شمار می روند و حسب این مقام، از سوی خداوند بر تمامی مخلوقات تصرف دارند. همچنین، خاتم ولایت نزد آنان، امام دوازدهم شیعیان است که تجلی حقیقت محمدیست. البته تفاوت میان تفاسیر آملی و فیض از مقام ولایت آن است که گرایش های فقهی- کلامی در شخصیت فیض، سبب گردیده تا مطالب او استناداتی بیشتر از آیات و روایات داشته و منطق کلامی آن قویتر باشد.
_||_
