مفهوم وجیه و ارتباط آن با وجه در قرآن کریم
الموضوعات : نامه الهیات
طیبه اکبری راد
1
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی . واحد تهران شمال)
مریم مهدی زاده
2
(دانش آموخته کارشناسی ارشد رشتة علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی . واحد تهران شمال)
الکلمات المفتاحية: وجه, موسی, وجیه, عیسی, وجاهت حقیقی, رویارویی,
ملخص المقالة :
وجاهت ذکر شده در قرآن کریم از نوع وجاهت حقیقی است نه از نوع اعتباری و ظاهری که با قدرت و امکانات مادی فراهم می شود. وجیه کسی است که خدا به او روی کرده و او هم به خدا روی نموده است و توجه او در بین دو توجه و رویکرد خداوند قرار دارد. این رویارویی و توجه با وجه، که معنای نخست آن صورت و چهره است بیان گردیده، چون صورت اولین چیزی است که با هر کسی روبرو می شود و اشرف هر چیز است. وجاهت حقیقی در نزد خداوند متعال حاصل می شود و در دنیا و آخرت صاحب خود را محفوظ و سربلند می دارد زیرا خداوند حکیم ولی بندگان موجه خود می شود و از آن ها در برابر تهمت جاهلان به دفاع می پردازد و تبرئه شان می کند.
_||_
