آیین ازدواج در دین هندویی شیوایی
الموضوعات : نامه الهیات
زهرا حق پرست
1
(دانش‌آموختة کارشناسی ارشد ادیان غیر ابراهیمی- دانشگاه ادیان و مذاهب)
علیرضا ابراهیم
2
(عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال)
الکلمات المفتاحية: ازدواج, هند, آیین‌های گذار, سمسکاره, شیوایی, هندویی,
ملخص المقالة :
سنت دینی شیوایی یکی از صورت های کهن هندویی است که خاستگاه آن در تمدن دیرپای دره سند قرار داشته و شاخه‌های مختلف آن، هنوز در سراسر شبه قاره‌ی هند پیروانی فراوان دارد. این سنت نیز مانند سایر ادیان و فرق، دارای مناسک ویژه‌ای موسوم به آیین‌های گذار است که در چهار مرحله از زندگی فرد (یعنی تولد، تشرف، ازدواج و مرگ) انجام می‌شود. آیین‌های مزبور که تحت عنوان سمسکاره شناخته می‌شوند، در واقع تشریفاتی دینی هستند که به منظور مشخص کردن نقاط عطف مهم در پیشرفت زندگی دینداران شیوایی صورت می‌پذیرند و هدف آن ها رسمیت‌دادن و متبرک ساختن هر مرحله، تعیین وظایف و حقوق دینداران، حفظ افراد در مقابل تاثیرات زیان‌بخش محیط، و سرانجام، اطمینان یافتن از ارتباطی سازنده و مستمر با ایزدان است. سمسکاره‌ی ازدواج نیز نوعی تجربه‌ی پیوند میان شیوا و شکتی بوده و متضمن نگاهی ایزدوار به شریک زندگی زناشویی است.
_||_
