بررسی عوامل فرهنگی موثر بر توسعه حکمرانی اسلامی در سازمان های دولتی شهرستان عسلویه
الموضوعات :
1 - کارشناس ارشد مدیریت دولتی گرایش مدیریت منابع انسانی ، واحد لارستان
الکلمات المفتاحية: سازمان های دولتی, عوامل فرهنگی, حکمرانی اسلامی, توسعه حکمرانی اسلامی, شهرستان عسلویه,
ملخص المقالة :
این پژوهش در راستای بررسی تاثیر عوامل فرهنگی بر توسعه حکمرانی اسلامی در سازمان های دولتی شهرستان عسلویه انجام شده است. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش از نظر هدف کاربردی ، از نظر نوع داده ها کمی واز نظر نحوه گردآوری داده ها ، توصیفی و تحلیلی است. جامعه آماری در این پژوهش کارکنان سازمان های دولتی شهرستان عسلویه می باشند. جمعیت این سازمان ها براساس سرشماری سال 1401 تعداد 2500 نفر می باشد. از جامعه آماری مذکور با توجه به ضوابط نمونهگیری (بر اساس شیوة نمونهگیری مندرج در جدول مورگان) تعداد 218 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شده اند. در مرحله بعد بر اساس مدل مفهومی پژوهش، سوالات و فرضیه های پژوهش، با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته،گویه های مستخرجه در نمونه آماری تحقیق مورد پرسش قرار گرفته است. در بخش آمار توصیفی، توصیف داده ها در دو بخش متغیر های زمینه ای و متغیر های اصلی ارائه گردیده و در بخش آمار استنباطی ، جهت بررسی فرضیه های تحقیق از آزمون T و آزمون فریدمن استفاده شده است. با توجه به داده های آماری می توان گفت عوامل فرهنگی بر توسعه حکمرانی اسلامی در سازمان های دولتی شهرستان عسلویه تاثیر مثبت دارند.
_|1) اسلامی نسب، علی (1373). روانشناسی سازگاری. چاپ و نشر بنياد.
2) اصانلو، ب و خدامی، س. (1393). بررسی اثر هوش فرهنگی بر شوك فرهنگی، سازگاری میان فرهنگی و عملکرد، فصلنامه¬مطالعات¬توسعه¬اجتماعی- فرهنگی، دوره دوم، شماره 4، بهار، صص 75-96.
3) پورعندلیبی، فرحناز. شیبانی نژاد، سمیع الله. (1394). سواد فرهنگی-انتقادی و پذیرش سرمایهی فرهنگی-اجتماعی، تهران: انتشارات آبادیران، 212.
4) تهامی، سيدمجتبي (1390)، امنیت ملی، داکترین، سیاستهای دفاعی و امنیتی، جلد اول، چاپ دوم، تهران: سازمان عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران، معاونت فرهنگی (نشر آجا).
5) جعفری، مصطفی. رییس میرزایی، نرگس. (1393). تأثیر سواد فرهنگی بر توسعه توریسم فرهنگی، اصفهان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، مجموعه مقالات دومین همایش ملی مهندسی صنایع و مدیریت پایدار، (53) 3-1.
6) حقشناس، علیمحمد و همکاران (1379)، فرهنگ معاصر هزاره، تهران: انتشارات فرهنگ معاصر.
7) خضرلو، سمیه و مختاری، جمیله (1394). صلاحيت فرهنگي در آموزش پرستاري: مقاله مروري، مجله ايراني اخلاق و تاريخ پزشكي، 8(6)، 11-21.
8) دهشیری، محمدرضا. (1393). جايگاه همافزایی فرهنگي در توسعه اجتماعي كشور. مجله مطالعات توسعه اجتماعی، 6 (2)، 44-25
9) زارعی، بهادر (1399)، حکومت محلی و توسعه ایران، تهران: ستوس.
10) سوزنچی، حسین. پورکیانی، محمد. (1399). مفهوم «فرهنگ» در گفتمانهای سیاستگذاری فرهنگی، دین و سیاست فرهنگی، 7(14): 99-75. http://www.jrcp.ir/article_106776.html
11) شاهآبادی، ابولفضل و جامهبزرگی، آمنه (1392). «نظریه حکمرانی خوبی از دیدگاه نهجالبلاغه»، پژوهشنامه نهجالبلاغه، سال اول، (شماره 2): صص 133-153.
12) شیرکرمی، جواد. (1400). آسیبهای جامعه در پرتو فرهنگ با نگاه روانشناختی، ششمین كنفرانس علمي پژوهشي رهيافت هاي نوين در علوم انساني ايران، ایلام: آسو سیستم آرمون. https://www.sid.ir/fa/seminar/ViewPaper.aspx?ID=96754
13) صالحی رمچاهی، محمد و اسلامی رمچاهی، فوزیه،1394، بررسی تاریخچه مشارکت اجتماعی زنان و تأثیر آن در وفاق اجتماعی، اولین کنفرانس علمی پژوهشی راهکارهای توسعه وترویج آموزش علوم در ایران، گله دار، https://civilica.com/doc/482753
14) عابدیدرچه، محسن (1399)، آیندهنگری حکمرانی انقلابی در منطقة غرب آسیا بر مبنای مکتب جهادی و تمدنساز شهید قاسم سلیمانی، مجموعه مقالات دومین همایش بین المللی گام دوم انقلاب اسلامی: مکتب شهید سلیمانی؛ الگوی تربیت مدیران جهادی تمدن ساز، 15 بهمنماه 1399، تهران: دانشگاه جامع امام حسین، ص 34- 1.
15) عاشقی، حسن؛ قهرمانی، محمد؛ قورچیان، نادرقلی. (1396). تدوین ¬الگوی¬ مفهومی ¬طراحی -برنامه آموزش¬مدیران¬مبتنی¬برشایستگی¬مدیریتی: پژوهشی¬کیفی. نوآوری¬های¬مدیریت¬آموزشی،12 (3)، 61-47.
16) فیرحی، داود (1394). فقه و سیاست در ایران معاصر. جلد 2. تهران: نشر نی.
17) قاضی، ابوالفضل (1370)، حقوق¬اساسی¬ونهادهای¬سیاسی، جلداول، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
18) قالیباف، محمدباقر (1391)، حکومت محلی یا استراتژی توزیع فضایی قدرت سیاسی در ایران، چاپ ششم، تهران: مؤسسه انتشارات امیرکبیر.
19) مرادی زاده، سیروس؛ لیلا بازگیر و مریم عبدالهی مقدم، ۱۳۹۴، بررسی تأثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر خرم آباد در سال تحصیلی 94-93، دومین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی، مطالعات اجتماعی و فرهنگی، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات اسلامی سروش حکمت مرتضوی، موسسه آموزش عالی مهر اروند، مرکز راهکارهای دستیابی به توسعه پایدار،
20) معین، محمد (1387)، فرهنگ فارسی معین (یک جلدی)، چاپ اول، تهران: انتشارات فرهنگنما.
21) منافی شرف¬آباد، ک؛ زمانی، ا و مهدوی¬خواه، ع. (1393). تربیت شهروند جهانی، تهران: مرکز ملی مطالعات جهانی شدن، چاپ اول
22) منتظری، محمد، بهمنی، اکبر و فتحیزاده، علیرضا (1397). «الگوی حکمرانی خوب از دیدگاه نهجالبلاغه: گامی در جهت تبیین الگوی اسلامیایرانی پیشرفت»، دو فصلنامه الگوی پیشرفت اسلامی، دوره ششم، (شماره 11): صص 133-153.
23) میدری، احمد و جعفر خیرخواهان (1383)، حکمرانی خوب، بنیان توسعه، تهران: مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، دفتر بررسیهای اقتصادی.
24) واليپور، ايرج (1360). روان شناسي سازگاري. چاپ و نشر وحيد.
25) ویسی، هادی (1392)، درآمدی بر دولت محلی، چاپ اول، تابستان، تهران: سمت.
26) Ashkinazy, B. (2017), “Cultural Competence, Theory and Practice,” Ph.D. thesis.
27) Bennis, W. G. (2017). Beyond bureaucracy. In American Bureaucracy (pp. 3-16). Routledge.
28) Carnall, C. (2018). Managing change. Routledge.
29) Crespo, M. D. V. Betancourt, L. A. A. Joniaux, C. A. M. & Monier, Y. P. R. (2021). Evaluation of the impact of leadership competence in the administrative management of the banking system in Manta, Ecuador. International Journal of Economic Perspectives, 15(1), 162–177.
30) Davies, J. Easterby-Smith, M. Mann, S. & Tanton, M. (2018). The Challenge to Western Management Development: International Alternatives. Routledge.
31) Davis, M. (2020), “The “culture” in cultural competence,” in Cultural Competence and the Higher Education Sector: Australian Perspectives, Policies and Practice, Springer Singapore, pp. 15–29.
32) Farber, J. E. (2019), “Cultural Competence of Baccalaureate Nurse Faculty: Relationship to Cultural Experiences,” Journal of Professional Nursing, 35, 81–88.
33) Hofstede, G. (2011), “National cultures, organizational cultures, and the role of management,” Values and Ethics for the 21st Century. Madrid.
34) Jirwe M, Gerrish K, Keeney S, Emami A. (2013). Identifying the core components of cultural competence: finding from a Delphi study. J Clin Nurs; 18(8): 2622-34.
35) Johnson, I. (1997). Redefining the Concept of Governance.
36) Ladson-Billings, G. (2004). Culture versus citizenship: The challenge of racialized citizenship in the United States. In J. A. Banks (Ed.), Diversity and citizenship education: Global perspectives (pp. 99–126). San Francisco: Jossey-Bass.
37) Meyer, J.P& Tracy D. (2010). Hecht, Harjinder Gill, LaryssaToplonytsky Person–organization (culture) fit and employee commitment under conditions of organizational change: Alongitudinal study. Journal of Vocational Behavior (76), pp. 458–473.
38) Norros, L. (2018). Understanding acting in complex environments: Building a synergy of cultural-historical activity theory, Peirce, and ecofunctionalism. Mind, Culture, and Activity, 25(1), 68-85.
39) Oberguggenberger, A. S. Nagele, E. Inwald, E. C. Tomaszewski, K. Lanceley, A. Nordin, A. ... & Arraras, J. (2018). Phase 1–3 of the cross‐cultural development of an EORTC questionnaire for the assessment of sexual health in cancer patients: the EORTC SHQ‐22. Cancer medicine, 7(3), 635-645.
40) Pulla, V. Chenoweth, L. Francis, A. & Bakaj, S. (2012), “Papers in strengths based practice,”, 322.
41) Salman, Mohammad; Ganie, Showkat Ahmad; Saleem, Imran (2020). Employee Competencies as Predictors of Organizational Performance: A Study of Public and Private Sector Banks. Management and Labour Studies, (4), 1-7.
42) Song, J. (2019), “Essentials for Developing Cultural Competence in Occupational Therapy: The Cultural Competence Workshop for Occupational Therapy Practitioners (CCWOT),” Ph.D. thesis.
43) Zarzycka, D. Chrzan-Rodak, A. Bak, J. Niedorys-Karczmarczyk, B. and Slusarska, B. (2020),“Nurse Cultural Competence-cultural adaptation and validation of the Polish version of the Nurse Cultural Competence Scale and preliminary research results,” PLoS ONE, 15.
|_