بررسی ژن‌های بتالاکتاماز TEM و SHVدر انتروکوکوس فکالیس مقاوم به جنتامایسین جداشده از گوشت‌های قرمز مصرفی.
الموضوعات :رضوان شیروانی 1 , محمدرضا مهرابی 2 , محسن میرزایی 3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
الکلمات المفتاحية: جنتامایسین, انتروکوکوس فکالیس, واکنش زنجیره‌ای پلیمرازی,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: انتروکوکوسها جز فلور طبیعی دستگاه‌گوارش انسان می‌باشند. توانمندی بالای آن‌ها برای کسب ژن‌های مقاومت به آنتی‌بیوتیک، درمان آن‌ها را با مشکلات جدیدی مواجه کرده است. انتروکوکوس فکالیس یکی از باکتری‌های آلوده‌کننده‌ی گوشت می‌باشد و سبب ایجاد عفونت‌های قابل‌توجهی در انسان می‌گردد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع ژن‌های bla TEM و bla SHV در انتروکوکوس فکالیسهای مقاوم به جنتامایسین در گوشت‌های مصرفی می‌باشد. روش بررسی: 181 نمونه انتروکوکوس از گوشت‌های مصرفی کشتارگاه شهرستان بروجرد پس از جمع‌آوری با استفاده از آزمایش‌های بیوشیمیایی شناسایی شدند. سپس آزمایش حساسیت آنتی‌بیوتیکی بر روی این جدایه‌ها با روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستور CLSI انجام گردید و در نهایت فراوانی ژن‌های bla TEM و bla SHV در سویه‌های مقاوم به جنتامایسین با استفاده از پرایمرهای اختصاصی، با روش PCR موردبررسی قرار گرفت. یافته‌ها: از 181 نمونه، 81 نمونه انتروکوکوس فکالیس جدا شد. با آزمایش آنتی‌بیوگرام مشخص گردید 96/29% از سویه‌ها به اریترومایسین، 56/79% به پنی‌سیلین، 41/96% به تتراسیکلین، 39/50% به آمپی‌سیلین، 39/50% به کلرامفنیکل،15/86% به لینزولید، 8/64% به جنتامایسین، 4/38% به استرپتومایسین، 3/70% به سیپروفلوکساسین و 2/46% به مروپنم مقاوم بودند و در بین 7 سویه‌ی مقاوم به جنتامایسین ژن‌های bla TEM و bla SHV مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به این موضوع که ژن‌های مولد آنزیم‌های بتالاکتاماز از طریق پلاسمید به آسانی منتقل می‌شوند، عدم ردیابی ژن‌های مذکور در میان باکتری‌های موردبررسی نشان می‌دهد که این ژن‌ها همراه ژن‌های عامل مقاومت به جنتامایسین منتقل نمی‌شوند، بنابراین رابطه‌ی منطقی و معنی‌داری بین این ژن‌ها و آنتی‌بیوتیک موردبررسی مشاهده نشد.
[1] Arbour N, etal.(2008). Real-time PCR detection of VRE. Spartan Bio sci;1(3):203-15.
[2] Arias CA, Murray BE.( 2012). The rise of the Enterococcus: beyond vancomycin resistance. Nat. Rev. Microbiol;10(4):26678.
[3] Aslam M,etal.( 2012). Characterization of antimicrobial resistance and virulence genes in Enterococcus spp. Isolated from retail meats in Alberta, Canada. Int. J. Food Microbiol;156(3):222-30..
[4] Brooks G,etal.(2015). Med. Microbiol.: Placebo doo;
[5] Chouchani C, El Salabi A, Marrakchi R, Ferchichi L, Walsh TR. (2012). First report of mefA and msrA/msrB multidrug efflux pumps associated with bla TEM-1 β lactamase in Enterococcus faecalis. Int. J. Infect. Dis; 16(2): e104-e9.
[6] Emaneini M, Aligholi M, Aminshahi M. (2008). Characterization of glycopeptides, aminoglycosides and macrolide resistance among Enterococcus faecalis and Enterococcus faecium isolates from hospitals in Tehran. Pol J Microbiol; 57(2): 173.
[7] Facklam R, Collins M. (1989). Identification of Enterococcus species isolated from human infections by a conventional test scheme. J. Clin. Microbiol; 27(4): 731-4.
[8] Franz CM, Grube A, Herrmann A, Abriouel H, Stärke J, Lombardi A, et al. (2002). Biochemical and genetic characterization of the two-peptide bacteriocin enterocin 1071 produced by Enterococcus faecalis FAIR-E 309. Appl. Environ. Microbiol; 68(5): 2550-4.
[9] George JA, Munoz-Price L. (2005). Mechanisms of disease the new-lactamase. N Engl J Med; 325: 380-91.
[10] Hayes JR, English LL, Carter PJ, Proescholdt T, Lee KY, Wagner DD, et al. (2003). Prevalence and antimicrobial resistance of Enterococcus species isolated from retail meats. Appl. Environ. Microbiol; 69 (12):7153-60.
[11] Helfand MS, Bonomo RA. (2005). Current challenges in antimicrobial chemotherapy: the impact of extended-spectrum βlactamases and metallo-β-lactamases on the treatment of resistant Gram-negative pathogens. Curr. Opin. Pharmacol; 5(5): 452-8.
[12] Hashemizadeh Z, Bazargani A, Emami A, Rahimi M. (2010). Acinetobacter antibiotic resistance and. requency of ESBLproducing strains in ICU patients of Namazi Hospital (2008-2009). J Qazvin Univ Med Sci; 14(2): 47-53.
[13] Jahan M, Holley RA. (2014). Incidence of virulence factors in enterococci from raw and fermented meat and biofilm forming capacity at 25 C and 37 C. Int. J. Food Microbiol; 170: 65-9.
[14] Jahan M, Krause DO, Holley RA. (2013). Antimicrobial resistance of Enterococcus species from meat and fermented meat products isolated by a PCR-based rapid screening method. Int. J. Food Microbiol; 163(2): 89-95.
[15] Karimi M, Mehrabian S, RAFIEI TR, Samiai B. (2010). A study on microbial properties of mechanically deboned chicken meat in meat plan of Tehran. J Food Technol Nutr; 27(3): 52-58.
[16] Klare I, Heier H, Claus H, Witte W. (1993). Environmental strains of Enterococcus faecium with inducible highlevel resistance to glycopeptides. FEMS Microbiol. Lett; 106(1): 23-9.
[17] Mohammadi F, Tabaraie B, Sadeghifard N. (2010). Evaluation of drug resistance frequency ƱřŹŚƨưƷ ƹ $! among Entrococcus faecium and E. faecalis strains and detection of vanA/B genes in vancomycin resistance isolated by PCR method in Ilam and Kermanshah hospitals. Sci J Ilam Unive Med Sci; 19: 1-8.
[18] Murray BE. (1990). The life and times of the Enterococcus. Clin. Microbiol Rev; 3(1): 46-65.
[19] Norouzi J, Vali GR, Yousefi H. (2004). Surveying the effects of different methods
of utations on the ntibiotic resistance patterns and plasmids in E. Coli and Staph. Aureus. Feyz J Kashan Univ Med Sci; 8(1): 1-8.
[20] Poole K. (2004). Resistance to β-lactam antibiotics. Cell Mol Life Sc; 61(17): 220023.
[21] Pornour M, REZA NM, Mobayen H, Mobasher A. (2010). Molecular Study of TEM Type Extended-Spectrum Beta Lactamase Genes in Escherichia Coli and Klebseilla Pneumoniae Isolates. Med J Tabriz Univ Med Sci; 2(32): 30-34.
[22] Roberts T. (2005). Economics of private strategies to control foodborne pathogens. J.AAEA;20(2): 117-122.
[23] Sood S, Malhotra M, Das B, Kapil A. Enterococcal infections & antimicrobial resistance. Indian J. Med. Res.111-(2)128.
[24] Vrabec M, etal. (2015). Antibiotic resistance and prevalence of Enterococcus spp. and Escherichia coli isolated from bryndza cheese. Ital. J. Anim. Sci; 14(4): 3968.
_||_