بررسی تأثیر مولفه (تعریف نیاز اطلاعاتی) بر ارتقا سطح سواد اطلاعاتی طراحی معماری

سینا قاضی زاده ¹ ( دانشجوی دکترای، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران )
محمدهادی کابلی ² ( استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد دماوند، دانشگاه آزاد اسلامی، دماوند، ایران )
سعید صالحی ³ ( استادیار، گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران. )

تاريخ الإرسال : 30 السبت , جمادى الأولى, 1444 تاريخ التأكيد : 30 السبت , جمادى الأولى, 1444

الکلمات المفتاحية: اعتباریابی, سواد اطلاعاتی, تعریف نیاز اطلاعاتی, دانشجویان‌معماری, اکانر-رادکلیف,

ملخص المقالة :

هدف: ناکارآمدی فارغ التحصیلان مقطع کارشناسی معماری که جامعه بزرگی از دانشجویان کشور را تشکیل می دهند، در مواجهه با مسائل طراحی معماری، یکی از نشانه های ناکارآمدی سیستم آموزش کنونی دانشگاه های کشور است. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مولفه تعریف نیاز اطلاعاتی (از 6 مولفه سواد اطلاعاتی اکانر رادکلیف) بر میزان ارتقا سواد اطلاعات طراحی معماری دانشجویان دوره کارشناسی معماری است. مواد و روش‌ها: روش تحقیق مورد نظر در این پژوهش، روش همبستگی است که در آن میزان تأثیر چند معیار بر جامعه هدف به تنهایی و همچنین در ترکیب با دیگر معیارها بررسی می گردد و در بخش کمی رویکرد پیمایشی است. پژوهش حاضر در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب به روش نمونه گیری غیراحتمالی ساده انجام شده است. جهت جمع آوری اطلاعات از جامعه نمونه از پرسش نامه تنظیم شده برای این منظور استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، دانشجوبان مقطع کارشناسی معماری مابین سال های 1396 تا 1400 این دانشگاه بوده است. تعداد اعضای جامعه نمونه براساس جدول مورگان 341 نفر تعیین شده است. همچنین به منظور تحلیل یافته‌ها از نرم افزارspss استفاده شده است. بحث و نتیجه گیری: در این پژوهش معیار (تعریف نیاز اطلاعاتی) سنجش سواد اطلاعاتی دانشجویان کارشناسی معماری مورد مطالعه قرار گرفت. در معیار ذکر شده با بررسی اطلاعات استخراج شده از دانشجویان میزان تأثیر آن در سطح سواد آنان مشخص و سپس اولویت بندی شد. باتوجه‌به نتایج برازش رگرسیون خطی چندمتغیره تأثیر این مولفه در ارتقا سطح سواد اطلاعاتی دانشجویان این رشته و مقطع مشخص گردید؛ حال آنکه عامل تعریف نیاز اطلاعاتی هیچ تأثیری در ارتقا کیفیت آموزش ندارد. بنابراین با تکیه بر این روش می توان دانشجویان را در بدو ورود گروه بندی و رویکرد مناسب آموزشی را نسبت به آنان اعمال نمود.