آموزه های مشارکت کودکان در طراحی محله بیوفیلیک از طریق ارتباط تصویری
مرضیه زارعی
1
(
کارشناس ارشد طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پردیس، تهران، ایران،
)
راما قلمبر دزفولی
2
(
استادیار، گروه شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پردیس، تهران، ایران، ramaghalambor@gmail.com
)
الکلمات المفتاحية: کاربری زمین, , , , , , بیو فیلیک, , , , , , پایداری, , , , , , محیط زیست, , , , , , ارتباط تصویری,
ملخص المقالة :
امروزه گنجاندن عناصرطبیعی و بیوفیلیک شهری در تمامی زمینه های برنامه ریزی و طراحی و ساخت و ساز شهری بهتر است. در حالت ایده آل برنامه ریزی شهری بیوفیلیک در چند مقیاس هم زمان (مسکونی؛همسایگی؛شهری)در مجموعه ای پیچیده از ویژگی های طبیعی نتیجه می دهند و از سمت ساختمان و سایت به سوی منطقه زیستی حرکت می کنداین به نوبه خود منجر به طراحی گسترده بیو فیلیک شهری می گردد.این موضوع در حالی است که با توجه به شیوع ویروس کرونا و لزوم استفاده کودکان از طبیعت که به نوعی ساکنین شهری هستند که نسبت به هر زمان دیگر به طبیعت نیاز دارند و یافتن روش های خلاق و موثر برای ترکیب طبیعت با محیط های شهری بسیار ضروری است.تحقیقاتی که در نیمه دوم قرن حاضر انجام شده به افزایش آگاهی انسان از مشکلات تاکید دارند و معتقدند بسیاری از این معضلات از عدم ارتباط انسان در کودکی با طبیعت نشات گرفته به مطالعه تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده می توان به این نتیجه رسید که انسان و طبیعت باید رابطه بسیار نزدیکی با یکدیگر داشته باشند. لذا این پژوهش برآن است تا از طریق مطالعات اسنادی شاخص های شهرسازی بیوفیلیک را استخراج و این مفاهیم را در طراحی نمونه مورد مطالعه (فاز 8 پردیس )بومی سازی و پیاده سازی کند.در این راستا یافته های تحقیق حاصل از مطالعات کتابخانه ای با کمک ابزار،مشاهدات عینی،پرسشنامه مورد سنجش قرارخواهد گرفت سپس با بررسی سیاستهای طراحی شهری جهت طراحی محله دوستدار کودک با رویکرد بیوفیلیک مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
_||_
