بررسی تأثیر هوش سازمانی اعضاء هیئت علمی بر انگیزش تحصیلی دانشجویان
الموضوعات :امیر زرگرشوشتری 1 , داود جعفری 2 , علی تقی زاده هرات 3
1 - ایران - دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند- ایران - تهران
الکلمات المفتاحية: معادلات ساختاری, انگیزش تحصیلی, اعضاء هیئت علمی, هوش سازمانی,
ملخص المقالة :
در این پژوهش هدف اصلی اندازه گیری هوش سازمانی اعضاء هیئت علمی بر انگیزش تحصیلی دانشجویان است. برای اندازهگیری میزان هوش سازمانی اعضاء هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، پرسشنامه استاندارد هوش سازمانی کارلآلبرخت که دارای 49 گویه است، مورد استفاده قرار گرفته است. هوش سازمانی دارای هفت بعد یعنی چشمانداز استراتژیک، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، اتحاد و توافق، روحیه، کاربرد دانش و فشار عملکرد میباشد. برای اندازه گیری انگیزش تحصیلی، پرسشنامه استاندارد هارتر که شامل 33 گویه و هدف آن مقیاس اصلی هارتر است، مورد استفاده قرار گرفت. با محاسبه جدول مورگان، پرسشنامه استاندارد هوش سازمانی البرخت میان 60 هیئت علمی و پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر میان 160 دانشجو توزیع گردید. روش تجزیه و تحلیل داده ها که آمار توصیفی و استنباطی و برای مقایسه بین پارامترها استفاده شده است که در بخش هوش سازمانی اعضاء هیئت علمی چشم انداز استراتژیک، اتحاد و توافق و کاربرد دانش در سطح اعضاء هیئت علمی بیشترین اهمیت و اثرگذاری آنها بر انگیزش تحصیلی دانشجویان بیشتر است. ی دانشجویان بیشتر است.
باب الحوائجی، فهیمه؛ قاضی میر سعید، سید جواد و الهیان، علی (1388)، سنجش هوش سازمانی کارکنان کتابخانه‌های فردوسی مشهد و آستان قدس رضوی، فصلنامه کتابداری و اطلاع رسانی، 1، 9-33.
حیدرئی- علیرضا، عسگری-پرویز، ط ساعدی-پرویز، مشاک- رویا (1394)، رابطه انگیزش تحصیلی و انگیزه پیشرفت با محیط آموزشی دانشجویان دختر، فصلنامه علمی پژوهشی زن و فرهنگ،سال ششم. شماره 24، تابستان ،صفحات 107 – 109
علوی، سمیه؛ ارباب شیرانی، بهروز و اسفندیاری، احسان (1393)، بررسی ارتباط یادگیری سازمانی و نوآوری از دیدگاه سیستم دینامیکی در مرکز تحقیقات مهندسی اصفهان، مدیریت تولید و عملیات، 5(1)، 71-92.
کیوا ن آرا، محمود؛ یزدخواستی، علی؛ بهرامی، سوسن و مسعودیان، یوسف(1390)، رابطه مؤلفه های مدیریت دانش و هوش سازمانی در دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مدیریت اطلاعات سلامت، 8(5)، 673-680.
مصلح، عبدالمجید و یاری بوزنجانی، احمد اله (1393)، تأثیر هوش سازمانی بر نوآوری فناورانه در شرکت‌های دانش بنیان، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت (بهبود و تحول)، 22(73)
یارویسی، رضا؛ فتاح، ناظم؛ ابوالمعالی الحسینی، خدیجه(1397)، شناسایی عوامل مؤثر بر هوش سازمانی با استفاده از نظریه بنیانی (مطالعه موردی دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه)، ویژه نامه پژوهش در نظامهای آموزشی، 415-435.
یوسفی ،احسان؛ فیضی،جعفر صادق و سلیمانی ،محمد (1391)، بررسی میزان تأثیر مدیریت دانش بر نوآوری، ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 1(3)، 29-51.
Akgun, A.E.; Byrne,J.; & Keskin, H.(2007), Organizational intelligence: A structuration view, Journal of Organizational Change Management, Vol. 20,No.3, pp: 272-289.
Alavi, M., Structural Equation Modeling (SEM) in Health Sciences Education Researches: An Overview of the Method and Its Application. Iranian Journal of Medical Education, 2013. 13(6):519-530 [Persian].
Albrecht, Karl. (2002). Organizational intelligence and Knowledge management the executive perspective. Retrieved, 2006
Albrecht. Karl. (2002), "Organizational Intelligence& Knowledge Management":
Albrecht. Karl. (2003), "Organizational Intelligence Survey Preliminary Assessment Australian Managers". Australian institute of management.
Calero, M. D. Garcia_Martin, A.B., Jimenez,M. (2007).Self-regulation advantage for high-IQ children: finding from a research study. Learning and Individual Differences, Volume 17, issue 4, Pages 328-343
Chang, S.C.and Lee, M.S. (2008). The Linkage between knowledge accumulation capability and organizational innovation, Journal of Knowledge Management, Vol. 12, No. 1, pp: 3-20
Comlek, O.; Kitapç, H.; Celik, V.; & Ozşahin, M.(2012), The effects of organizational learning capacity on firm innovative performance. International Conference on Leadership, Technology and Innovation Management, Procedia - Social and Behavioral Sciences, Vol. 41, pp: 367 – 374.
Daniels Aide, Organizational Intelligence, International Symposium on Chaos, Complexity and Leadership 2017, pp 41-59.
F. azma, M.A. mostafapour, H.Rezaei; The application of information technology and its relationship with organizational intelligence; Elsevier; Procedia Technology 1(2012) 94 – 97
Ferna´ndez-Mesa, A., & Alegre, J. (2014), Entrepreneurial orientation and export intensity: Examining the interplay of organizational learning and innovation, International Business Review.
Kline, R.B., Principles and Practice of Structural Equation Modeling. 2ed. 2005, New York: Guilford Press.
L. Fink, N. Yogev, A. Even; Business intelligence and organizational learning: An empirical investigation of value creation processes; Information & Management; 2016
Lau, P.W.C., M.W.L. Cheung., L.B. Ransdell, A structural equation model of the relationship between body perception and self-esteem: Global physical self-concept as the mediator. Psychology of Sport and Exercise, 2008. 9(4): 493-509.
Matsuda, T. (1992). Organizational intelligence: its significance as a process and as a product. Proceedings of the international conference on Economics/ Management and information technology. Tokyo. Japan
Matsuura, N., T. Hashimoto., M. Toichi, A structural model of causal influence between aggression and psychological traits: Survey of female correctional facility in Japan. Children and Youth Services Review, 2009. 31(5):577-583.
McClintock, J.M., I.M. Evans, The underlying psychopathology of eating disorders and social phobia: A structural equation analysis. Eating Behaviors, 2001. 2(3): 247-261.
_||_
