اثر پیش تیمار بذر با پراکسید هیدروژن برکاهش اثرات آب شور در اراضی گندم نان (Triticum aestivum L.)

الموضوعات :

زهرا الباجی ¹ ( دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، گروه زراعت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران )
سید کیوان مرعشی ² ( گروه زراعت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران )

تاريخ الإرسال : 03 السبت , ذو الحجة, 1443 تاريخ التأكيد : 05 الأربعاء , محرم, 1444 تاريخ الإصدار : 24 السبت , ذو الحجة, 1443

الکلمات المفتاحية: عملکرد دانه, گندم, پراکسید هیدروژن, شوری آب آبیاری,

ملخص المقالة :

این تحقیق، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در شرایط گلدانی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه، شامل شوری آب آبیاری بصورت آبیاری با آب معمولی (0.4)(شاهد) و با شوری 4 و 8 دسی زیمنس بر متر و پیش تیمار بذر با پراکسید هیدروژن شامل عدم پیش تیمار و پیش تیمار بذر در محلول 25 و 50 میلی مولار بود. در این آزمایش، صفات تعداد سنبله در گلدان، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبلچه، وزن هزار دانه، وزن خشک ریشه، عملکرد دانه و پروتئین دانه مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق اثر شوری آب آبیاری و پراکسید هیدروژن برکلیه صفات مورد بررسی معنی‌دار بود. اثر متقابل شوری آب آبیاری و پراکسید هیدروژن بر صفات مورد مطالعه بجز تعداد دانه در سنبلچه و پروتئین دانه معنی دار شد. بیشترین ماده خشک ریشه (0.95 گرم در گلدان) و عملکرد دانه (7.49 گرم در گلدان) در شرایط عدم وجود تنش و کاربرد 50 میلی مولار پراکسید هیدروژن و کمترین ماده خشک ریشه (0.82 گرم در گلدان) و عملکرد دانه (3.17 گرم در در گلدان) در شرایط شوری 8 دسی زیمنس بر متر و عدم کاربرد پرکسید هیدروژن حاصل گردید. بیشترین درصد پروتئین دانه (14.25 درصد) در شرایط کاربرد 50 میلی مولار پراکسید هیدروژن و کمترین درصد پروتئین (11/05 درصد ) در شرایط عدم وجود شوری حاصل شد. بطورکلی کاربرد پراکسید هیدروژن می‌تواند در افزایش عملکرد کمی و کیفی گندم مؤثر واقع شود و این می‌تواند مورد توجه محققین و زارعین قرار گرفته و پیشنهادنیز گردد.