بررسی تطبیقی شاخصهای کیفیت زندگی عشایر در ییلاق و قشلاق ایل بختیاری (مطالعه موردی: عشایر شهرستان لالی)
الموضوعات :زهرا سلطانی 1 , مجید گودرزی 2 , صادق سلیمانی بابادی 3
1 - استادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2 - دانشیارگروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
3 - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
الکلمات المفتاحية: کیفیت زندگی, عشایر, قشلاق, ییلاق, شهرستان لالی,
ملخص المقالة :
مقدمه: امروزه بهبود کیفیت زندگی، یکی از اهداف اصلی برنامهریزیها در هر کشور است. برای این منظور در وهله اول باید شناخت دقیق و همهجانبهای از وضعیت موجود کیفیت زندگی به عمل آید که این امر بر اساس یک نگرش نظاممند امکانپذیر خواهد بود.هدف پژوهش: هدف این پژوهش بررسی شاخصهای کیفیت زندگی عشایر شهرستان لالی در ییلاق و قشلاق میباشد. روششناسی تحقیق: این پژوهش ازلحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش انجام، توصیفی – تحلیلی میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را عشایر شهرستان لالی تشکیل میدهند و حجم نمونه که با استفاده از فرمول کوکران محاسبه گردید، 322 نمونه مشخصشده است. دادههای نظری پژوهش به روش کتابخانهای از طریق کتب موجود و مقالات جمعآوری شد و اطلاعات میدانی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شد. برای تجزیهوتحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، مد، میانه) و آمار استنباطی (تی تک نمونهای) مبادرت شده است. قلمرو جغرافیایی پژوهش: قلمرو جغرافیایی این پژوهش، مناطق ییلاق و قشلاق عشایر شهرستان لالی میباشد.یافتهها و بحث: نتایج حاصل از آزمون t تک نمونهای نشان می دهد که مقدار میانگین بهدستآمده از شاخص اقتصادی در مناطق قشلاق و ییلاق به ترتیب برابر است با (88/1) و (49/1)، شاخص اجتماعی در قشلاق (43/2) و در ییلاق (16/2)، شاخص کالبدی در قشلاق (99/1) و در ییلاق (20/2)، شاخص زیستمحیطی در قشلاق (07/2) و در ییلاق (98/1) که نسبت به میانگین فرض صفر (3) پایینتر است که نشاندهنده این است که شاخصهای مذکور تأثیر مثبتی در کیفیت زندگی عشایر ایل بختیاری شهرستان لالی نداشته است.نتایج: زندگی کوچنشینی از قدیمیترین شیوههای زندگی در مناطق مختلف جهان و ایران است و تداوم آن در طول تاریخ، فراز و نشیبهای مختلفی را تحت تأثیر مسائل اقتصادی، اجتماعی، طبیعی و بهویژه سیاسی تجربه کرده است. تا آنجا که گاهاً تحولات این جامعه نقطه عطفی در تحولات کشور را به همراه داشته است؛ بدین ترتیب ارائه هرگونه طرح و برنامه در خصوص عشایر نیازمند بررسی و مطالعات عمیق علمی است؛ تا بتوان راهبردهای مناسبی که کمترین آسیب را وارد نماید، ارائه داد.
_||_