چالش های ساختاری طرح ریزی توسعه شهری از نگاه رویکرد راهبردی (اولویت ها و تأثیرات آن در کلان شهر اهواز)
الموضوعات :
هادی علیزاده
1
(دانش آموخته دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران)
سعید امان پور
2
(دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران)
مسعود صفایی پور
3
(استاد گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران)
سعید ملکی
4
(استاد گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران)
الکلمات المفتاحية: رویکرد راهبردی, طرح ریزی توسعه شهری, مراحل ساختاری, کلان شهر اهواز,
ملخص المقالة :
در این پژوهش، با هدف شناسی کاربردی-توسعه ای و با روش شناسی توصیفی- تحلیلی تلاش شده است تا به تحلیل چالش‌ها و نارسایی‌های موجود در ساختار طرح ریزی توسعه شهری از نگاه رویکرد برنامه ریزی راهبردی در کلان شهر اهواز پرداخته شود. بنابراین دو سؤال اصلی پژوهش به صورت ارزیابی چگونگی اولویت چالش‌های مراحل ساختاری طرح ریزی راهبردی در کلان شهر اهواز و چگونگی تأثیر این مراحل بر تحقق پذیری رویکرد راهبردی در طرح ریزی توسعه شهری در کلان‌شهر اهواز می‌باشد. جامعه نمونه پژوهش 60 نفر از کارشناسان و متخصصان مرتبط با موضوع پژوهش می‌باشد. برای جمع آوری داده‌ها به روش دلفی هدف‌مند و پیمایشی به صورت ابزار پرسش‌نامه اقدام شده است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که اولاً بر اساس نتایج مدل فازی مرحله ساختاری تهیه طرح ها با توجه به چالش‌های شناسایی شده دارای بیشترین اولویت برای بهبود شرایط در بین مراحل ساختاری هشت‌گانه رویکرد راهبردی در کلان‌شهر اهواز می باشد و ثانیاً با توجه به نتایج مدل معادلات ساختاری AMOS مرحله سیاست گذاری دارای تأثیر معناداری در راستای تحقق رویکرد برنامه ریزی راهبردی در فرایند طرح ریزی توسعه شهری در کلان شهر اهواز می باشند.
Abdi Daneshpour. Z (2003). Strategic planning and provide strategic planning, characteristics, differences and preconditions. Urban management journal. Vol. 14, pp. 14-24. (In Persian)
Amanpour, Saeed., Nemati, M., and Alizadeh, H. (2014). Asessment and prioritizing of urban sustainable transportations component using with fuzzy logic, case study: Ahvaz city. Journal of geographical space, Vol.47, pp.213-231
Firoozi, M.A., and Alizadeh, H. (2017). Analyzing anf forecasting of urban good governance realization in Ahvaz city management. Journal of geographical space. Vol.58, pp.265-284
Pahlavan Sarif, S. (2014). Structural Equation Modeling with Amos.Bishe publication. Tehran.
Abbaszadegan, M., and Razavi, H. (2006) Adopt a New Approach for Urban Development Plans Design-Based Planning, Austetic arts journal. Vol 28, pp 15-22(In persian)
Ahmadian. R. (2003). Inefficiency and un creative urban development plans”. Shahrdariha Journal. Vol.50, pp.34-47. 2003(in Persian)
Alizadeh, H.(2018) Explain relationship of behavioral patterns in management system development with strategic planning in Iranian meropolices. PhD thesis of geography and urban planning, Shahid Chamran University og Ahvaz.(In persian)
Allmendinger. Ph and Jones. M. (2002) Planning Futures New Directions for Planning Theory. Routledge press. London and New York.
Allmendinger. Ph. (2001). Planning in postmodern times. Routledge press. London and New York.
Pourjafar, M.R., Ahani, S., and Shah Hosseini, G. (2016). Meta-analysis on the structural-institutional challenges of urban management system in Iran. First International Conference on Management Coherence and Economics in Urban Development. Tehran,2016
Archibugi. F. (2008). Planning Theory from the Political Debate
to the Methodological Reconstruction. Springer press. Italy.
Asadi. I and Saeednia. A. (2010). Planning theories and their shaping context, since the early twentieth century until the mid-decade 1970”. Letter of architecture and urbanism journal. Vol.4, pp. 103-119. (In Persian)
Athari. K. (1996).Thought crisis in Iran Contemporary Urbanism”. Architecture and urbanism journal. Vol.31-32, pp. 11-25. 1996. (In Persian)
Behzadfar. M. (2010) Urbanism projects and plans. Firs press. Nashr Shahr publication. Tehran. (In Persian)
Campbell. E and Feinstein. S. (2009) Urban planning theory in the twentieth century, Translated by Aghvami moghadam.A, First press. Azarakhsh press. Tehran. (In Persian)
Falodi, A. (1987). A Decision-centered View of Environmental Planning. Pergamon press. USA.1987
Finestain. S. (2000). New directions in planning theory. Urban affairs review. Vol. 35, pp. 451-478.
Firoozi. M, Sajadian. N and Alizadeh. H. (2016). Assessment criteria priority of Jon Friedman's theory of non-Euclidean planning application in Iran urban planning”. Journal of geographical space. Vol. 53, pp.1-27. 2016(In Persian)
Fogelson. R, Page. M and Schuyler. D. (2003). One Hundred Years of City Building: New Accounts, New Interpretations. Journal of planning history. Vol.2, pp.273-277.2003
Galloway. Th and Mahayni. R. (1999) Planning theory in retrospect: the process of paradigm change. Journal of the American planning association. Vol.43, pp. 61-77.
Ghmami. M. (1992). A brief review and critique comprehensive plans”. Journal of Abadi. Vol.7, pp.24-31. (In Persian)
Grunig. R and Kuhn. R. (2008). Process-based Strategic Planning. Fifth edition. Springer press. 2008
Gunder. M and Hillier. J. (2007) Problematizing responsibility in planning theory and practice: On seeing the middle of the string. Progress in Planning. Vol.67, pp. 57-96.
Haines. S. (2000). The system thinking approach to strategic planning and management. St.Luis press. New York Washington, D.C.
Hosseini Siahgoli. M. (2014).Study of the Barriers change approach to urban planning comprehensive plan to the strategic plan in Iran. MA thesis in Mazandaran University. Iran. (In Persian)
Kerzner. H. (2003). Srtategic planning for project management using a project management maturity model. John wiley and Sons press. New York.
Mehdizadeh. J. (2004) “Application possibilities and limitations of strategic planning in Iran”. Urban management journal. Vol. 14, pp.48- 55. 2003(In Persian)
Mehdizadeh, J.(2006) Urban strategic development planning, world experience and its place in Iran. Third edition, Payam sima press. Thran(In persian)
Naghizadeh. M. (2004) “Cultural prestige theoretical foundations, absent element in the urban development plan”. Journal of rural housing and environment. Vol. 107, pp.2-21. 2004(In Persian).
Pirzadeh. H. Urban development management system reform in Iran on a strategic approach. First press. Publications Department of Architecture and Urbanism. Tehran. 2008(In Persian)
Rahnamaei. M, Mohammadpour. S, Eskandari. M and Manuchehri. Ayub. “Law Pathology of urban development plans from formulation to implementation”. Journal of Geographical Sciences. Vol. 5-6. pp. 7-30. 2007(In Persian)
Rakodi. C. “Forget planning, put politics first? Priorities for urban management in developing countries”. JAG journal, Vol. 3, pp.209-223.2001
Saeednia. A. Revise the definitions, concepts and content of urban development plans. Planning and Architecture Studies and Research Center, Tehran.2000 (In Persian)
Sager. T. “Responsibilities of theorists: The case of communicative planning theory”. Progress in Planning. Vol.71, pp. 1-51.2009
Sandstrom. U, Angelstam. P and Khakee. A . “Urban comprehensive planning – identifying barriers for the maintenance of functional habitat networks”. Landscape and Urban Planning. Vol.75,pp. 43–57.2006
Sharifzadeghan. M and Nedaei Tusi. S. (2014).Ability to use theoretical approach to measure the complex dynamics in urban development planning system in Iran”. Journal of Fine Arts. Vol. 2, pp.39-52. (In Persian)
Sharmand Consulting Engineers.(2000). Ways of achieving urban development plans in Iran. Urban planning stadies center. Tehran. (In Persian).
Urban planning stadies center.(1990). View patterns of urban planning in Iran, Ministry of Interior. Tehran. (In Persian)
Zangiabadi. A, Abdollahi. M. Salek Ghahfarokhi. R and Ghasemzadeh. B.(2007).“Evaluation affecting factors in the implementation of the city comprehensive plan in Iran and its related challenges (Case Study: cultural, historical center of the city of Tabriz 6)”. Journal of Research and Urban Planning. Vol.18, pp. 41-58
_||_