مطالعه تغییرات بافت مخچه بدنبال القاء پیری در موش سوری توسط دی-گالاکتوز
الموضوعات :
1 - گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
الکلمات المفتاحية: دی- گالاکتوز, مخچه, پیری, موش سوری, استرس اکسیداتیو,
ملخص المقالة :
مخچه ناحیه مهمی از مغزخلفی است که نقش اصلی در تعادل، کنترل هیجانات و اعمال ظریف ودقیق دارد. درمطالعات نشان داده شده است که استفاده طولانی مدت از دی گالاکتوز در موش باعث اختلالات موفولوژیکی و کاربردی در مغز مشابه علائم پیری طبیعی می‌شود. هدف از این مطالعه به منظور بررسی تغییرات احتمالی بافت قشرمخچه، سنجش ROS گونه‌های اکسیژن فعال در بافت مخچه بدنبال القاء پیری در موش سوری توسط دی-گالاکتوز بود. موش‌های سوری با توجه به هدف پژوهش، مدلسازی سالمندی بر روی آنها اجرا شد. بر این اساس آزمودنی‌ها به طور تصادفی در قالب 2 گروه شامل کنترل+ سالین (S+C و گروه پیری(دی گالاکتوز) برای ایجاد مدل سالمندی، از دی گالاکتوز استفاده شد. نمونه‌های مخچه بعد از انجام مراحل آماده سازی و پاساژ بافتی، مقاطع با ضخامت 5 میکرون برش داده شدند و به روش هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی شد و در نهایت زیر میکروسکپ نوری مورد بررسی قرار گرفتند. متغیرهای کمی با آزمون آماری T –Test و با استفاده از نرم‌فزار SPSS ارزیابی و آنالیز شد. در مشاهدات انجام شده از نمونه‌های بافتی مخچه گروه القاء شده پیری توسط D-گالاکتوز بیشترین تغییرات را در طبقه سلولهای پورکنژ از خود نشان دادن. بطوریکه آرایش و نظم قرارگیری این سلول‌ها بهم خورده بود. موقعیت قرارگیری هسته‌ها در سلول وضعیت مرکزی نداشت. سلولهای پورکنژ تحت القاء پیری به اشکال مورفولوژیکی، متفاوتی دیده شدند. نکروزیس، کروماتولیز و پیکنوزیس دیده شد براساس نتایج بدست آمده دی گالاکتوز(القا پیری) موجب تغییرات پاتولوژیکی در قشر مخچه بویژه طبقه پورکنژ شد.
